Kwiaty doniczkowe

Epifyllum występuje naturalnie w tropikalnych puszczach Ameryki Środkowej i Południowej. Epifyllum kwitnie po 2–3 latach. W uprawie domowej najczęściej znajdują się hybrydy gatunkowe, które kwitną również na pomarańczowo, różowo i czerwono. Epifyllum wytwarza łodygi, które utożsamiane są często z liśćmi. W zależności od gatunku osiąga wysokość 75–300 cm i rozłożystość 45–300 cm. Roślina dość łatwa w uprawie.

Echinopsis pochodzi z Ameryki Południowej. Charakteryzuje się głębokim żebrowaniem i zazwyczaj dużymi kolcami. Echinopsis najczęściej przybiera kształt kulisty lub cylindryczny. W porównaniu do innych kaktusów dość szybko możemy doczekać się kwiatów, które jednak utrzymują się bardzo krótko, często nie dłużej niż jeden dzień. Kwiaty echinopsis są dość dużych rozmiarów w porównaniu do wielkości rośliny i delikatnie pachną. Niektóre gatunki kwitną w dzień i składają płatki kiedy zaczyna się robić ciemno, kwiaty innych rozwijają się dopiero wieczorem lub w nocy. Echinopsis kwitnie wiosną i latem, najczęściej na biało (E.spachiana), ale można też spotkać czerwone, różowe i żółte kwiaty. W zależności od gatunku kaktus osiąga wysokość 5–200 cm i szerokość 5–100 cm. Roślina łatwa w uprawie.

Echinokaktus ma kilka nazw potocznych m.in. poduszka teściowej, złota beczka. Zazwyczaj jest ciemnozielony, ma kuliste żebrowane pędy i wytwarza żółte, brązowe lub czerwone ciernie. Echinokaktus jako roślina dziko rosnąca występuje głównie w Ameryce Środkowej. W zależności od gatunku osiąga wysokość 6–100 cm i szerokość 25–80 cm. Do największych rozmiarów urasta E. ingens, tylko trochę mniejszy jest E.grusonii. Jednym z najmniejszych tego gatunku jest E. ottonis. Kaktusy kwitną wiosną i latem na żółto lub czerwono. Żeby jednak zobaczyć kwiaty echinokaktusa będziemy musieli poczekać kilka, a nawet kilkanaście lat – kwitną wyłącznie starsze okazy echinokaktusa. Jak większość kaktusów jest dość łatwy w uprawie.

Istnieje ponad 1200 odmian dendrobium. Dendrobium pochodzi z rodziny storczykowatych. Jego naturalnym stanowiskiem są lasy tropikalne i subtropikalne Azji i wysp Pacyfiku. Ze względu na bardzo różne wymagania dla otoczenia jak najlepszą opieką konieczna jest znajomość pełnej nazwy dendrobium. Dendrobium jest uznawany za jeden z łatwiejszych storczyków w uprawie. W zależności od gatunku osiąga wysokość 15–100 cm i rozłożystość do 15 cm. Wytwarza grube i mięsiste liście.

Ctenanthe naturalnie rośnie w lasach deszczowych Ameryki Południowej. Ctenanthe wytwarza drobne, białe, mało efektowne kwiaty, które rzadko pojawiają się w uprawie domowej. W zależności od gatunku ctenanthe osiąga wysokość 80–100 cm i rozłożystość 35–60 cm. Ctenanthe może sprawiać trudności w hodowli.

Mech koralowy zajmuje czołowe miejsce wśród roślin, których owoce są bardziej ozdobne niż kwiaty. Nertera pochodzi z górskich rejonów Ameryki Południowej Jest to niska bylina o jasnozielonych drobnych liściach, wypełniających zwykle całą powierzchnię doniczki. Liście mchu koralowego tworzą zieloną darń usianą owocami – niejadalnymi jagodami, które tworzą się z niepozornych zielonych kwiatków i utrzymują aż do zimy. Małe, gwiazdkowate, białe kwiaty pojawiają się na przełomie kwietnia i maja, w sierpniu zaś dojrzewają jagody wielkości grochu.

Wszystkim,lubiącym wyzwania polecam bonsai .Można je wyhodować z dowolnego gatunku drzewa lub krzewu.Roślinę kształtujemy za pomocą przycinania i drutowania gałązek. Bonsai wymaga cierpliwości i fantazji.

Storczyki uważane są za rośliny trudne do uprawy. Jednak pewna grupę o nazwie Orchidacea można, z dobrym efektem, uprawiać samodzielnie. Rosną prawie we wszystkich rejonach świata a ich kwiaty są okazałe i piękne. Oto kilka podstawowych rad dla tych, którzy chcieliby uprawiać storczyki naziemne.

Rośliny owadożerne takie jak dzbaneczniki, muchołówki, rosiczki czy kapturnice są uznawane za bardzo egzotyczne. Mimo to obecnie rośliny owadożerne są coraz częściej uprawiane w naszych domach.

Kaktusy doniczkowe takie jak rebucja, żywe kamienie czy aporokaktus są bardzo często uprawiane w naszych domach. Kaktusy doniczkowe to dobre rozwiązanie dla tych, którzy nie pamiętają o podlewaniu roślin.

Idealnym miejscem do rozwoju storczyka jest stanowisko jasne. Jakie są najpopularniejsze gatunki tej rośliny? Jak dbać o storczyka, aby rozwijał się zdrowo? Co warto wiedzieć o storczyku?

Niewiele gatunków roślin może rozwijać się na stanowisku cienistym. Aby nie zaszkodzić naszym kwiatom, umieszczając je na stanowisku cienistym, warto wiedzieć, które gatunki nadają się do tego typu hodowli. Jak pielęgnować kwiaty na stanowisku cienistym?

Kwiaty na stanowisko półcieniste nie wymagają bezpośredniego promieniowania słonecznego do prawidłowego rozwoju. Liczy się odpowiednia pielęgnacja. Które gatunki kwiatów doniczkowych nadają się do uprawy na stanowisku półcienistym? Jak je uprawiać? Jak często podlewać i nawozić? Jak rozmnażać kwiaty na stanowisko półcieniste?

Żywe kamienie – rośliny do złudzenia przypominające prawdziwe kamienie. Żywe kamienie doskonale przystosowały się do swojego środowiska naturalnego – pustyń Południowej Afryki. Aby żywe kamienie zakwitły w naszym domu, musimy im zapewnić warunki zbliżone do tych, jakie panują w ich środowisku naturalnym.

Kwiaty doniczkowe na stanowisko jasne, na stanowisko słoneczne, na stanowisko półcieniste czy na stanowisko cieniste – wybór jest bardzo duży. Wybierzmy kwiaty doniczkowe pasujące do naszego domu.

Jeśli nie mamy zbyt wiele miejsca na balkonie możemy posadzić rośliny pnące. Nie zajmują wiele miejsca i jednocześnie wytwarzają sporą masę zieleni. Mogą wspinać się po ścianie lub drewnianych trejażach albo owijać się wokół podpór. Najlepiej wybrać pnącza, które nie rozrastają się nadmiernie, aby oszczędzić sobie kłopotów w przyszłości. Nie wybierajmy też na balkony gatunków bardzo wrażliwych na mróz, czy suszę.

Wiosna i lato to czas, kiedy poszukujemy ciekawych roślin na tarasy i balkony, a każdego niemal roku pojawiają się na rynku roślin ozdobnych nowości. W ostatnim czasie pojawiło się kilka egzotycznych roślin pochodzących z krajów Ameryki Południowej. Jedną z nich jest Mandevilla nazywana też Sundevillą. Jak uprawiać tę ciekawą i efektowną roślinę, aby przeżyła nie tylko jeden sezon?

Kolumnea (Columnea) jest piękną rośliną zwieszającą się, wytwarzające długie i okazałe pędy. Szczególną uwagę zwracają jej łososiowo-czerwone lub czerwone kwiaty. W naturalnym środowisku rośnie w tropikalnych i podzwrotnikowych lasach Ameryki. Ma tam przeważnie formę krzewów i roślin pnących, rzadziej roślin zielnych. Dorasta do 1 m długości. Kwiaty wyrastają pojedynczo z kątów liści i są główną ozdobą. Są one liczne, duże, bo do 8 cm długości. Kwitnie w okresie jesieni lub późnej zimy. Rośliny te umieszcza się w wiszących doniczkach, w miejscu widnym.

Lantana (Lantana) jest rośliną obficie kwitnącą już od początku maja. Jej barwne kwiaty przywabiają liczne motyle. Oprócz dużej atrakcyjności gatunek ten cechują małe wymagania uprawowe. Warto więc, aby w nadchodzącym sezonie znalazła się na naszych balkonach i tarasach.

Rośliny, które lubią miejsca lekko zacienione najlepiej stawiać w mieszkaniu z dala od okien. Najodpowiedniejszym miejscem do ich rozwoju jest na przykład głębia pokoju, komoda lub zaciszny kąt.

Zamiokulkas (Zamioculcas) pochodzi z rodziny obrazkowatych (Araceae). W naturalnych warunkach rośnie w Tanzanii. Jego cechą charakterystyczną są długie, błyszczące liście na mięsistych łodygach. Należy do grupy „żelaznych roślin”, które są odporne na niedobory wody, światła i wilgoci w powietrzu.

Fuksja (Fuchsia L.) pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej oraz z Nowej Zelandii. W naszym klimacie uprawiana jest jako roślina jednoroczna o bardzo dużej ilości odmian, wśród których można znaleźć zarówno pnące o delikatnych pędach wymagających podpór, jak i te o pędach wzniesionych, silnie rosnące, które można prowadzić także w formie piennej i kształtować jak miniaturowe drzewka.

W naturalnym środowisku lampion chiński (Ceropegia) występuje w rejonach Azji, Madagaskaru i tropikalnej Afryki. Wytwarza długie pędy i świetnie wygląda w wiszących pojemnikach. Ze względu na kształt swych niedużych kwiatków nazywany jest często lampionem chińskim. Kwiaty pokryte są włoskami, które zatrzymują wodę. Z bulw wyrastają cienkie, nitkowate liście przypominające kształtem serce. Na łodygach też mogą pojawiać się małe bulwy – łatwo je ukorzenić, żeby mieć nową roślinę.

Do uprawy w pomieszczeniach nadają się dwa gatunki z rodzaju jaśmin: jaśmin lekarski (Jasminum officinale) i wielkokwiatowy (Jasminum polyanthum). Rośliny te tworzą długie, wijące się wokół podpór pędy, dające się formować, np. na pałąku. Ich liście są pierzasto złożone, a kwiaty białe i pachnące. Jaśmin lekarski kwitnie od czerwca do października, a wielkokwiatowy od lutego do końca kwietnia.

Oliwka europejska (Olea europaea) to małe, zimozielone drzewo o wąskich, lancetowatych liściach, skórzastych i szarozielonych. Niepozorne kwiaty są żółtobiałe. Później zawiązują się pestkowce – oliwki, najpierw zielone, potem lśniące i czarne. Stare okazy pojemnikowe zwykle mogą wytwarzać oliwki jadalne, ale potrzebują do tego bardzo dużo światła i wysokiej temperatury.

Większość roślin owadożernych ma podobne wymagania uprawowe i można je hodować w domu. Do uprawy tych roślin potrzebne jest jasne stanowisko, o dość dużej wilgotności powietrza. Bardzo istotne jest, aby woda do ich podlewania była miękka. Najlepszym podłożem do prawidłowego rozwoju jest gleba kwaśna o pH 3 do 5. Przesadzanie jest zabiegiem, który powinniśmy wykonać raz na 2–3 lata na wiosnę, kiedy korzenie rośliny zaczynają przedostawać się na zewnątrz doniczki, a torf, w którym rosną, jest zbity.

Rośliny w doniczkach sprzedawane są prawie wszędzie. Jest to produkt ogólnodostępny. Kupującemu pozostaje tylko dokonać wyboru. Jednak przed zakupem odpowiedniej rośliny warto zapoznać się z cennymi wskazówkami, które pozwolą na wybór dobrego okazu.

Sagowiec odwinięty (Cycas revoluta), zwany cykasem, pochodzi z Azji. W naturalnym środowisku osiąga do 150 cm. W uprawie doniczkowej nie przekracza 50–60 cm. Charakteryzuje się ciemnozielonymi, twardymi i pierzastymi liśćmi. Sagowiec to wolno rosnąca roślina, która ma złotożółte kwiaty i owocostany. W warunkach domowych niestety nie kwitnie. Świetnie prezentuje się w oranżeriach.

Roślina ta jest epifitem. Pochodzi z Nowej Gwinei i Australii. Wytwarza dwa rodzaje liści. Liście górne, płodne są szarozielone i widlaste, przypominają poroże łosia. Od spodu pokryte są gwiazdkowatymi włoskami absorbującymi. Dolne liście są tarczowate, zielone za młodu, później brunatne, przylegają do pnia drzewa i tworzące zbiorniki. Jest to niezwykła roślina do dekoracji wnętrz, szklarni lub werandy. Możemy ją hodować zarówno na kawałku kory, jak i w doniczce.

Żywe kamienie (Lithops) żyją na suchych, piaszczystych terenach Afryki Południowej, a ich podobieństwo do otoczenia sprawia, że ciężko je rozpoznać. Do tego rodzaju należy kilkadziesiąt gatunków, które charakteryzują się głównie odmiennymi wzorami.

Niedobór światła, suche i ciepłe powietrze, duże wahania wilgotności podłoża i powietrza mogą powodować, że rośliny rosną wolno, gubią liście, a nawet zamierają. Niekiedy mimo usilnych zabiegów, które poprawiają te warunki, nie widać efektów. Może to być spowodowane jeszcze jednym czynnikiem, o którym często zapominamy. Warto zwrócić uwagę na czystość roślin.

Glorioza (Gloriosa) należy do rodziny liliowatych. W naturalnym środowisku występuje w Afryce i Azji i kształtem przypomina storczyka. Jej głównym walorem dekoracyjnym są kwiaty, dlatego też jest również uprawiana jako kwiat cięty. Najbardziej znanym gatunkiem jest Gloriosa rothschildiana, która kusi swą intensywną czerwienią i falistym brzegiem kwiatów. Pnącze dorasta do 2 m wysokości.

Pojemniki z wiszącymi kwiatami stanowią piękną dekorację nie tylko w domu, ale również na balkonie lub tarasie. To alternatywa dla tych, którzy nie mają zbyt dużo miejsca w mieszkaniu lub nie mogą sobie pozwolić na stworzenie na balkonie mini ogrodu. Oto kilka przykładów roślin, którymi można upiększyć nasze otoczenie.

Katalea (Calathea) zwana Strzeszynem pochodzi z Brazylii. Wymaga tropikalnego klimatu, dlatego nie jest łatwą rośliną do uprawy. Charakterystyczne, wzorzyste liście sprawiają, że może być ona atrakcją samą w sobie lub też stanowić oryginalne tło dla innych roślin.

Alokazja (Alocasia) reprezentowana jest przez kilkadziesiąt gatunków dziko rosnących w tropikalnych rejonach Azji. Są to kłączowe rośliny o okazałych, tarczowatych, strzałkowatych liściach. Niektóre gatunki alokacji sadzi się jako cieniste rabaty, ale tylko w rejonach, gdzie nie ma mrozu. Inne znajdują zastosowanie jako rośliny doniczkowe do dekoracji wnętrz. Jednym z nich jest Alokazja Sandera, która tworzy ciemnozielone liście o długości 30–40 cm z wyraźnym, białym żyłkowaniem i falistym jasnym brzegiem.

Maranta (Maranta) jest niewielką rośliną, która w stanie naturalnym występuje w tropikach Brazylii. Posiada piękne, różnobarwne liście. Roślina osiąga średnio 20–30 cm wysokości. Ma okrągłe, aksamitne liście z wyraźnie zaznaczonymi nerwami głównymi. Kwiaty drobne, białawo-fioletowe podobne do lobelii, ukazują się po 3–4 sztuki na długich łodyżkach. Najczęściej uprawiany gatunek to Maranta leuconeura.

Kapturnica występuje głównie w południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Jej naturalnym środowiskiem są stale podtapiane mokradła, bagna, tereny trawiaste, brzegi zbiorników wodnych i strumieni. Kapturnice rosną na kwaśnych glebach. Preferują miejsca z dużą ilością mocnego, bezpośredniego słońca. Są to rośliny wieloletnie, które wabią owady jasnym ubarwieniem dzbanków i wydzielanym nektarem.

Echmea wstęgowata należy do licznej rodziny ananasowatych Bromeliaceae. W domowych warunkach echmeę można hodować w doniczce lub – przy dobrym zaopatrzeniu w wodę – przytwierdzić do kawałka kory jako dekoracja wisząca. Echmea wstęgowata kwitnie zazwyczaj w okresie od lipca do grudnia.

Diffenbachia jest jedną z najpiękniejszych roślin o ozdobnych liściach. Pochodzi z Brazylii. Cechą charakterystyczną diffenbachii są duże, szerokie liście o różnobarwnym rysunku. Sok z jej łodyg i liści zawiera strychninę, niebezpieczną truciznę, dlatego gdy w domu są małe dzieci lepiej zaniechać uprawy diffenbachii. Najczęściej hodowanymi gatunkami są Difenbachia seguine oraz Dieffenbachia amoena.

Rhipsalis (Rhipsalis cassutha, inaczej patyczak, to roślina należąca do sukulentów z rodziny kaktusowatych. W naturalnym środowisku występuje w Ameryce i w części Wysp Kanaryjskich. Roślina ta należy do epifitów i porasta rozwidlenia gałęzi drzew. Pędy rhipsalisa zwisają w dużych kiściach i osiągają nawet do 9 m długości. Są nagie, wałeczkowate o średnicy 3 mm, miejscami pokryte okółkowo ułożonymi korzeniami powietrznymi. Młode pędy wyrastają z wierzchołków pędów starszych w parach lub całymi pękami.

Eszynantus marmurkowy (Aeschynanthus marmoratus) pochodzi z Azji. Jest epifitem, którego naturalnym środowiskiem są konary tropikalnych drzew. Ma zwisające pędy, na których są piękne, soczyste, zielone i błyszczące liście. Od strony spodniej mają ciekawe fioletowo-bordowe zabarwienie, które dodaje roślinie atrakcyjności. Eszynantus kwitnie bardzo rzadko. Kwiaty wyglądają jak trąbki wystające z pochewek. Z trąbek dodatkowo wystają pręciki. Pochewki są brązowe, a kwiaty zazwyczaj pomarańczowo-oliwkowe.

Bananowiec (Musa) pochodzi z południowo – wschodniej Azji. Okazy hodowane w domu osiągają wysokość do 2 metrów i mają bardziej dekoracyjne liście od dzikich gatunków. Prawidłowo pielęgnowana roślina może odwdzięczyć się małymi bananami. Nie są wprawdzie tak smaczne jak te dojrzewające w tropikach, ale także jadalne. Owocują dorosłe, starsze okazy. Bananowiec, wbrew obiegowym opiniom, jest rośliną dość prosta w uprawie, wymaga jednak dość dużej ilości miejsca.

Areka żółtawa (Chrysalidocarpus lutescens), zwana złotowcem, pochodzi z Madagaskaru. Ma żółtozielone, pierzaste liście. W naturalnym środowisku osiąga nawet kilka do kilkudziesięciu metrów. W warunkach domowych areka żółtawa dorasta do 2 m wysokości. Rośnie powoli. Jest rośliną odporną i może przeżyć w mieszkaniu wiele lat. Palma ta usuwa z otoczenia substancje toksyczne i doskonale nawilża powietrze.

Bieluń (Datura L.), zwany daturą, to roślina pokroju krzaczastego lub drzewiastego. Pochodzi z krajów Ameryki Południowej. Największą ozdobą rośliny są duże, lejkowate kwiaty, pojedyncze, pełne, kształtu trąbkowego. Kwiaty w godzinach wieczornych bardzo często wytwarzają intensywny zapach. Bieluń nadaje się na tarasy, balkony. Może być również wystawiany do ogrodu.

Rośliny mają różne wymagania. Są jednak takie miejsca w domu czy biurze, które mogą sprawiać problemy ich opiekunom. Nagła zmiana temperatury, silne lub za słabe nasłonecznienie, suche powietrze – to wszystko szkodzi roślinom doniczkowym.

Kolumnea pochodzi z tropikalnych rejonów Ameryki Południowej i Środkowej. Wytwarza długie, zwisające pędy z ciemnozielonymi liśćmi. Jednak najbardziej efektowna jest, kiedy cała pokryje się szkarłatnoczerwonymi kwiatami. Kwitnie głównie na przełomie zimy i wiosny, ale w zależności od warunków, które się jej wytworzy, kwiaty mogą pojawić się też w innych porach roku. Osiąga długość 100–120 cm i rozłożystość 35–100 cm. Kolumnea często mylona jest z eschynantusem.

Palma koralowa nazywana jest też po spolszczeniu chamedorą. Jej naturalnym siedliskiem jest Ameryka Południowa i Środkowa. Najpopularniejszym w Polsce gatunkiem jest Chamaedorea elegans – chamedora wyniosła. Palma koralowa rośnie dość powoli. Wcześnie zakwita. Kwiatostany mają kształt zwisających wiech. Zależnie od odmiany osiąga wysokość 100–300 cm i rozłożystość 50–200 cm. Jest rośliną długowieczną. W mieszkaniu może rosnąć co najmniej 5–6 lat. Palma koralowa jest łatwa w uprawie. Tworzy żółte lub pomarańczowe kwiatostany.

Katleja pochodzi z rodziny storczykowatych. Występuje naturalnie w Ameryce Południowej jako epifit (rośnie w koronach drzew). Hodowana ze względu na duże (do 25 cm), piękne, czasem pachnące kwiaty. Liście ma duże i grube. Osiąga wysokość 30–45 cm i rozłożystość 20–30 cm. Jest jednym z łatwiejszych storczyków w uprawie.

Skrytokwiat jest najmniejszy z ananasowatych. Pochodzi ze wschodniej Brazylii. W zależności od gatunku skrytokwiat rośnie w podszyciu wilgotnych lasów lub w pełnym słońcu na skałach. Uprawiana ze względu na ciekawe kształty i kolory liści, które płasko układają się w rozetę. Są na brzegach pofalowane i kolczaste. Kwitnienie jest mało efektowne. Roślina osiąga wysokość 10–35 cm i rozłożystość 25–60 cm. Ze względu na swoją rozetowatą budowę i ciekawe wybarwienie często w języku angielskim nazywa się je „earth stars”.

Epifyllum (Epiphyllum)

Echinopsis (Echinopsis)

Echinokaktus (Echinocactus)

Dendrobium (Dendrobium)

Ctenanthe (Ctenanthe)

Jak uprawiać w domu mech koralowy?

Czy wiesz jak pielęgnować drzewko bonsai?

Czy wiesz jak dbać o storczyka?

Rośliny owadożerne

Kaktusy doniczkowe

Storczyki – kwiaty na stanowisko jasne

Kwiaty na stanowisko cieniste

Kwiaty na stanowisko półcieniste

Żywe kamienie

Kwiaty doniczkowe - galeria

Jakie pnącza posadzić na balkonie?

Mandevilla – modna roślina tarasowa

Kolumnea okazała (Columnea)

Lantana zmienna

Rośliny doniczkowe do miejsc lekko zacienionych

Zamiokulkas zamiolistny (Zamioculcas zamiifolia)

Jak pielęgnować fuksję rosnącą w donicy na balkonie?

Jak uprawiać lampion chiński (Ceropegia)?

Pachnące pnącza w domu

Oliwka europejska (Olea europaea)

Jak pielęgnować skrętnika (Streptocarpus)?

Jak uprawiać rośliny owadożerne?

Jak kupić dobry okaz rośliny w doniczce?

Sagowiec odwinięty (Cycas revoluta)

Łosie rogi (płaskla łosioroga)

Jak uprawiać w domu żywe kamienie?

Jak dbać o rośliny doniczkowe?

Piękne pnącze w domu – glorioza (Gloriosa)

Zwisające kwiaty doniczkowe

Kalatea (Calathea) - uprawa i pielęgnacja

Alokazja – roślina o wyjątkowo pięknych liściach

Maranta (Maranta)

Kapturnica (Sarracenia)

Echmea wstęgowata (Aechmea)

Diffenbachia (Diffenbachia)

Rhipsalis (Rhipsalis cassutha)

Eszynantus marmurkowy (Aeschynanthus marmoratus)

Bananowiec (Musa) – jak wyhodować go w domu?

Chryzalidokarpus błyszczący (Chrysalidocarpus lutescens)

Bieluń (Datura L.) – doskonała roślina na taras

Jakie miejsca nie służą kwiatom?

Kolumnea (Columnea)

Palma koralowa (Chamaedorea)

Katleja (Cattleya)

Skrytokwiat (Cryptanthus)