Słownik

Blade i wyciągnięte pędy z małą ilością liści osadzonych na długich ogonkach. Przyczyną jest niedobór światła.

Mech występujący na terenach bagnistych, narastający warstwami. Z głębszych jego warstw tworzy się torf, który stosuje się jako podłoże do roślin lub jego składnik.

To rośliny gruboszowate. Są to rośliny o grubych, mięsistych liściach lub łodygach, w których magazynują wodę w czasie krótkich okresów deszczowych, pozwalających im przeżyć następnie długą suszę. Do sukulentów należą np. agawy, kaktusy i popularne „Drzewko szczęścia” czyli Grubosz drzewiasty.

Rozmnażanie bezpłciowe za pomocą różnych części rośliny (korzeni, pędów, liści), z których powstają nowe, identyczne z rośliną macierzystą osobniki. Rozmnażanie wegetatywne można przeprowadzić przez szczepienie, sadzonkowanie, sporządzanie odkładów zwykłych i powietrznych. Często do rozmnażania wegetatywnego wykorzystuje się kłącza, bulwy, cebule i rozłogi. Niektóre rośliny wykształcają tzw. rozmnóżki pędowe na liściach.

Rozmnażanie płciowe za pomocą nasion, powstających w wyniku procesu zapłodnienia. Nowe rośliny dziedziczą cechy po obojgu rodzicach, dlatego nie zawsze są podobne do rośliny macierzystej, która wydała nasiona.

Rośliny różniące się od epifitów i roślin naskalnych, zakorzeniające się w glebie lub w ziemi skąd czerpią składniki pokarmowe.

Rośliny, które osiedlają się i rosną na nieorganicznym podłożu, nie dostarczającym pokarmów – na skałach.

Rośliny kwitnące tylko wtedy, gdy przez określony czas w ciągu doby mają 12-godzinne oświetlenie, przekraczające tzw. krytyczną długość dnia.

Rośliny które kwitną, kiedy przez określony czas w ciągu doby mają dostęp do światła krócej niż 9-10 godzin. Nawet krótkotrwały bodziec świetlny w niezbędnym dla rośliny okresie ciemności będzie hamować wytworzenie kwiatów.

Roślina, która co prawda żyje dłużej niż jeden rok, ale w drugim roku życia kwitnie bardzo słabo lub nieładnie wygląda, dlatego uprawiana jest tylko przez jeden rok.

Roślina żyjąca tylko w ciągu jednego okresu wegetacyjnego, to znaczy kiełkuje, tworzy organy, tworzy organy asymilacyjne, kwitnie, tworzy nasiona i ginie.

Jednostka systematyki botanicznej obejmująca wiele pokrewnych gatunków, wykazujących szereg wspólnych cech. Podobne rodzaje łączone są w rodziny np. ananasowate Bromeliacae.

Liście w barwne plamy, przeważnie w białe lub w żółte.

Środowisko potrzebne do rozwoju korzeni roślin doniczkowych.

Roślina różniąca się właściwościami fizjologicznymi i cechami morfologicznymi od gatunku. Odmianę uprawną uzyskuje się w wyniku hodowli poprzez krzyżowanie i selekcję. Nazwę odmiany uprawnej zapisuje się w pojedynczym cudzysłowie np. Neorgelia carolinae "Tricolor".

Termin ogrodniczy oznaczający pąk liściowy w stanie spoczynku. Z pąka może wyrosnąć nowy pęd.

Nasiona, które wymagają do wykiełkowania okresu ciemności, czyli przykrycia ziemią lub tekturą.

występująca spontanicznie lub stymulowana przez człowieka zmiana genotypu rośliny, która powoduje przeważnie zmianę jej wyglądu.

Upodobnienie się rośliny w celach ochronnych kształtem, deseniem i barwą do otoczenia.

Roślina powstała ze skrzyżowania dwóch rodzajów, np. Laeliocattleya, storczyk powstały ze skrzyżowania rodzajów Cattleya i Laelia.

Roślina powstała w obrębie jednego rodzaju ze skrzyżowania dwóch gatunków.

Są inaczej ukształtowane niż liście właściwe i pełnią odmienne od nich funkcje. Występują one jako liście wspierające u podstawy kwiatostanów (podsadki), u podstawy kwiatów (przysadki) lub na szypułkach kwiatowych (podkwiatki). Liść przykwiatowy często wygląda jako jaskrawa okrywa kwiatostanowa i wabi owady (np. u czerwonego anturium).

Są to zgrubiałe, podziemne pędy, najczęściej rosnące poziomo. Kłącza są organem spichrzowym byliny, który służy jej do przezimowania, na wiosnę dostarcza pąkom substancji niezbędnych do rozwoju.

Uprawa roślin bez ziemi na pożywkach wodnych, umożliwiająca produkcję roślin na dużą skalę przemysłową, głównie w szklarniach.

Podstawowa jednostka systematyki botanicznej, do której należą wszystkie rośliny, mające wiele wspólnych cech istotnych. Dla gatunku stosuje się podwójna nomenklaturę: do nazwy rodzajowej dodaje się nazwę gatunkową. Przykład: chloropythum jest nazwą rodzaju, comosum nazwą gatunku.

Rośliny nadrzewne, które nie są pasożytami, osiedlają się na pniach i gałęziach drzew, aby uzyskać lepsze warunki świetlne. Do zakorzenienia potrzebują niewielkiej ilości mchu, próchna lub podłoża powstałego z obumarłych i spadłych liści. Przykładem epifitów są storczyki lub przedstawiciele licznej rodziny ananasowatych.

Są to wieloletnie rośliny zielne. Charakteryzują się tym, że co roku obumierają ich pędy nadziemne i przeżywają zimy w postaci tzw. pąków odnawiających. Pąki te znajdują się na organach podziemnych (np. na kłączach), albo u podstawy pędów nadziemnych, gdzie są chronione przez obumarłe liście lub okrywę śnieżną.

Są to rozmnóżki pąkowe, rozwijające się np. na obrzeżach liści dorosłej rośliny lub z pąków znajdujących się np. w kątach liści. Bardzo łatwo odpadają od rośliny i zakorzeniają się w glebie. Występują również w wielu kwiatostanach różnych gatunków czosnku (Alium).

Wypłonienie pędów

Torfowiec

Sukulenty

Rozmnażanie wegetatywne

Rozmnażanie generatywne

Rośliny naziemne

Rośliny naskalne

Rośliny długiego dnia

Rośliny krótkiego dnia

Roślina jednoroczna w uprawie

Roślina jednoroczna

Rodzaj

Pstrolistność

Podłoże

Odmiana

Oczko

Nasiona kiełkujące w ciemności

Mutacja

Mimikra

Mieszaniec międzyrodzajowy

Mieszaniec międzygatunkowy

Liście przykwiatowe

Kłącza

Hydroponika

Gatunek

Epifity

Byliny

Bulwki (Bulbille)