Podlewanie

W Polsce klimat z roku na rok bardziej się ociepla, mamy coraz bardziej gorące miesiące letnie i – co gorsza - z niewielką ilością opadów. Jakie rośliny przetrwają takie warunki w naszych ogrodach? Przyjrzyjmy się kilkunastu ciekawym gatunkom i odmianom roślin radzących sobie z suszą.

Każdy, kto hoduje w domu rośliny, wie dobrze, jak trudno jest stworzyć im odpowiednie warunki. A z roślinami jest jak z rybkami – trzeba zapewnić im właściwą temperaturę, by mogły się prawidłowo rozwijać.

Chciałabyś, aby w Twojej kuchni zagościły przyprawy z własnej uprawy? Nie jest to niemożliwe – wiele gatunków roślin, z których wykonuje się przyprawy możesz spokojnie hodować w mieszkaniu. Wystarczy, że będziesz wiedziała jak!

Dawalia pochodzi z tropikalnych rejonów Chin. Jest ona gatunkiem paproci, a jej wielkość nie przekracza 1 metra. Charakteryzują ją brązowe, porośnięte włoskami kłącza, które wystają z donicy - z tych kłączy wyrastają liście. Najczęściej obwiązuje się je wokół koszy lub donic, można użyć w tym celu delikatnych drucików.

Filodendron to przedstawiciel jednego z ponad 200 gatunków filodendronów - należy do rodzaju roślin pnących się. Osiąga wysokość do 150 centymetrów, a po wielu latach odpowiedniego pielęgnowania zakwita tworząc czerwoną pochwę i białą kolbę. Jego główną ozdobą są liście - jasnozielone i lśniące.

Pierwiosnek pospolity szczególnie pięknie wygląda w skupiskach - na rabatkach, w ogródkach skalnych, dużych donicach. Tworzy piękne, barwne plamy w jakimkolwiek miejscu się nie pojawi. Kwitnie od stycznia do maja i przykuwa uwagę mnogością swoich barw.

Kamelię japońską charakteryzują niezwykle eleganckie kwiaty, jednak na najdrobniejszą nawet zmianę w otoczeniu reaguje ich zrzucaniem. Ta wiecznie zielona roślina kwitnie w miesiącach od lutego do kwietnia. Barwa kwiatów jest zwykle czerwona, lecz zdarzają się także okazy białe i beżowe. Kamelie japońskie osiągają nawet 130 centymetrów wzrostu, co w połączeniu z ich wspaniałymi kwiatami wygląda imponująco.

Wilczomlecz jest domniemanym kaktusem – wygląda niemalże tak samo jak Astophytum asterias. Dopiero po jego nakłuciu, wypływające „wilcze mleko” upewni nas o jego pochodzeniu. Euphorbia grandicornis osiąga wysokość do 150 centymetrów i poza trującym sokiem, posiada także grube kolce, dlatego należy uważać przy jej hodowli.

Widliczka (Selaginella) to wspaniały zielony krzew. Pomimo swoich niewielkich rozmiarów (25 centymetrów), jest bardzo chętnie hodowany w mieszkaniach. Ma na to ogromny wpływ jego zachowanie – zroszony wodą momentalnie się ożywia. Widliczki chętnie uprawia się w zimowych ogrodach i oknach kwiatowych ze względu na małe wymagania.

Zroślicha jest charakterystyczną rosliną-okazy młode wyglądają inaczej niż starsze. Młode Zroślichy (Syngonium) różnią się od starszych przede wszystkim liśćmi. Wzrost Zroślichy (Syngonium) może dochodzić do 150 cm. Zroślichę (Syngonium) najlepiej umieścić w donicach z podpórką, po której pnącza mogą się wspinać lub w donicach wiszących.

Zielistka pochodzi z południowej Afryki i charakteryzuje się dużą tolerancją warunków domowych. Jest to idealna roślina dla początkujących miłośników uprawy roślin. Zielistka ma zielone liście, o białych pasach. Kwitnie przez cały rok, kwiaty zaś są niewielkie i białe. Roślina ta osiąga do 1 metra wysokości.

Syningia ogrodowa kwitnie od marca do sierpnia. Jej kwiaty maja barwę czerwoną, purpurową lub fioletową. Zwykle kupujemy syningie jako roślinę jednoroczną, którą wyrzucamy zaraz po opadnięciu kwiatów. Jednak można doprowadzić ją do ponownego kwitnięcia!

Niedośpian to roślina, której główną ozdobą są liście – nakrapiane na różowo z taką intensywnością, że może wydawać się, jakby to ich ciemna zieleń była drobnymi plamkami na różowym tle. Przy tak kolorowych liściach purpurowe kwiaty są prawie niewidoczne. Niedośpiany nadają się najlepiej do umieszczania w witrynach lub zamkniętych oknach kwiatowych.

Guzmania jest charakterystyczną rośliną z uwagi na czerwone przykwiatki, które utrzymują się znacznie dłużej od kwiatów. Stanowią one wspaniały kontrast z zielenią liści. Najlepszym miejscem dla Guzmanii jest tropikalne okno – ciepłe, wilgotne i półcieniste.

Ta wyglądem przypominająca paproć roślina jest przedstawicielem sagowców – roślin z pogranicza paproci i roślin nagonasiennych. Charakteryzuje ją długowieczność (w naturalnych warunkach dożywa nawet do kilku tysięcy lat) oraz niewielki przyrost roczny.

Roślinę charakteryzują wspaniałe liście – intensywnie zielone, pokryte czerwonofioletowym meszkiem, poszarpane na brzegach. W sklepach sprzedawana jest odmiana „Purple Passion” będąca krzyżówką dwóch odmian. Ginura osiąga długość nawet do pół metra i najlepiej wygląda w wiszących donicach – tworzy wtedy wspaniałe kompozycje.

Głównym walorem papirusów są ich liście tworzące ciekawy krój – nie bez powodu papirusy zyskały nazwę „roślin parasoli”. Liście zebrane w kępy, zwieńczone smukłą łodygą przypominają otwarty parasol. Roślina pochodzi z Madagaskaru, ale bardzo dobrze czuje się w warunkach domowych. Świadczy o tym fakt, że podobnie jak w swej ojczyźnie, tak i w mieszkaniu osiąga wysokość do jednego metra!

Nolina, wyglądem przypominająca małą palmę, nadaje się idealnie do hodowania w warunkach domowych. Jej wymagania odnośnie temperatury i częstości podlewania uczyniły ją jedną z najchętniej uprawianych roślin. Nolina jest sukulentem gromadzącym wodę w zgrubieniu łodygi, dzięki czemu można wyjechać nawet na dwa tygodnie pozostawiając ją samą sobie. Zimą natomiast dobrze znosi niskie temperatury (nawet bliskie 0 stopni), a przy częstym podlewaniu nie przeszkadza jej ogrzewanie centralne!

Jakaranda (Jacaranda mimosifolia) pochodzi z Brazylii. W naturalnych warunkach może urosnąć nawet do 15 m, natomiast w warunkach hodowlanych jej wielkość nie przekracza zazwyczaj 2 m. Charakterystyczną cechą jakarand jest to, że przez cały rok są zielone, a ich liście, dorastające nawet do 25 cm długości, przypominają nieco liście paproci lub mimozy. Niestety, w warunkach hodowlanych jakaranda nie kwitnie.

Większa część tych roślin żyje w lasach, na łąkach lub rośnie w ogrodach. Są jednak specjalne odmiany, pochodzące z Włoch np. Dzwonek (Campanula isophylla), które można hodować w domu. To właśnie Campanula isophylla, czyli dzwonek równolistny, oraz bardzo podobna – Campanulla fragilis – dzwonek kruchy. Rośliny te różnią się jedynie okresem kwitnienia. Pierwsza odmiana kwitnie od lipca do września, natomiast druga w czerwcu i lipcu.

Roślina ta występuje w Ameryce Środkowej i Południowej, jako mała, niepozorna roślinka. W uprawie natomiast występują jej znacznie barwniejsze i większe mieszańce – achimenes hybrida. Główną ozdobą rośliny są kwiaty – kwitnące latem tak obficie, że zakrywają niemal całkowicie liście. Zabarwienie roślin może być przeróżne – od łososiowych kwiatów, poprzez różowe, czerwone i niebieskie, do fioletowych. Okres kwitnienia rośliny trwa od czerwca do października. Liście achimenesa również są ozdobne – maja jajowaty, zaostrzony na końcach kształt oraz pokryte są mnóstwem drobnych włosków w purpurowej tonacji.

Nolina recurvata jako gatunek pochodzi z kamienistych pustyń Meksyku. Gruba, zdrewniała łodyga jest naturalnym zbiornikiem wody.

Znanych jest około 60 gatunków tej występującej w tropikach Afryki Zachodniej rośliny. Wężownica jest bardzo odporną rośliną doniczkową. W warunkach domowych uprawia się jej dwie formy: niską o zwartej, rozetowej budowie liści i wysoką o mieczykowatych liściach. Popularną odmianą formy mieczykowatej jest Sansewiera trifaciata o żółto obrzeżonych liściach.

Jest to efektowny gatunek o wielu odmianach, które różnią się kształtem i kolorem liści. Wśród wielu odmian występują liście pofalowane, biało obrzeżone, zielone, fryzowane lub żółto obrzeżone. Roślina nie znosi przeciągów i reaguje na nie zrzucaniem liści.