Wydaje się, że nawożąc trawnik tylko przysporzymy sobie pracy, bo po takim zabiegu trawa szybciej rośnie i trzeba będzie ją częściej kosić. Nic bardziej mylnego. Po pierwsze częstsze koszenie pobudza roślinę do wytworzenia nowych pędów, a po drugie trawa po nawożeniu będzie zdrowsza, gęstsza i mniej narażona na inwazję chwastów – dzięki nawożeniu trawy oszczędzimy więc czas. Tak jak w innych dziedzinach, tak i tu, lepsza jest prewencja poprzez nawożenie niż ratowanie zaniedbanego trawnika.
Echinopsis pochodzi z Ameryki Południowej. Charakteryzuje się głębokim żebrowaniem i zazwyczaj dużymi kolcami. Echinopsis najczęściej przybiera kształt kulisty lub cylindryczny. W porównaniu do innych kaktusów dość szybko możemy doczekać się kwiatów, które jednak utrzymują się bardzo krótko, często nie dłużej niż jeden dzień. Kwiaty echinopsis są dość dużych rozmiarów w porównaniu do wielkości rośliny i delikatnie pachną. Niektóre gatunki kwitną w dzień i składają płatki kiedy zaczyna się robić ciemno, kwiaty innych rozwijają się dopiero wieczorem lub w nocy. Echinopsis kwitnie wiosną i latem, najczęściej na biało (E.spachiana), ale można też spotkać czerwone, różowe i żółte kwiaty. W zależności od gatunku kaktus osiąga wysokość 5–200 cm i szerokość 5–100 cm. Roślina łatwa w uprawie.
Echinokaktus ma kilka nazw potocznych m.in. poduszka teściowej, złota beczka. Zazwyczaj jest ciemnozielony, ma kuliste żebrowane pędy i wytwarza żółte, brązowe lub czerwone ciernie. Echinokaktus jako roślina dziko rosnąca występuje głównie w Ameryce Środkowej. W zależności od gatunku osiąga wysokość 6–100 cm i szerokość 25–80 cm. Do największych rozmiarów urasta E. ingens, tylko trochę mniejszy jest E.grusonii. Jednym z najmniejszych tego gatunku jest E. ottonis. Kaktusy kwitną wiosną i latem na żółto lub czerwono. Żeby jednak zobaczyć kwiaty echinokaktusa będziemy musieli poczekać kilka, a nawet kilkanaście lat – kwitną wyłącznie starsze okazy echinokaktusa. Jak większość kaktusów jest dość łatwy w uprawie.
W naszej poprzedniej publikacji przedstawiliśmy kwestie związane z emisją obligacji zabezpieczonych hipotecznie, wskazując jednocześnie na rolę, jaką odgrywa administrator hipoteki ustanowionej na zabezpieczenie roszczeń obligatariuszy.
W naszej poniższej publikacji postaramy się wyjaśnić kim jest administrator hipoteki oraz jakie są jego zadania na gruncie zarówno ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r., Nr 124, poz. 1361, dalej „ustawa o księgach wieczystych i hipotece”), jak i ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r., Nr 120, poz. 1300 ze zm., dalej „ustawa o obligacjach”).
Wielu studentów, uczniów, jak również wiele rodzin z powodów finansowych nie decyduje się na zakup mieszkania, tylko na jego najem. Dla wynajmujących jest to oczywiście okazja do uzyskania dodatkowych środków finansowych. Czasami także dobry sposób na tzw. przetrzymanie mieszkania, bez potrzeby jego sprzedaży, do czasu, kiedy ich dzieci dorosną i usamodzielnią się. Jednak, wynajmujący powinni wiedzieć, że nie zawsze najem własnego mieszkania wiąże się tylko z korzyściami. Może się zdarzyć, szczególnie w przypadkach, kiedy nie mamy możliwości kontroli najemcy, że najemca pozostawi nasz lokal w takim stanie, że będzie nadawał się do kapitalnego remontu, albo też najemca będzie opóźniał się z zapłatą nam czynszu.
Co zatem powinien wiedzieć wynajmujący, aby zabezpieczyć się przed niesolidnymi najemcami? Jak powinien on zabezpieczyć swoje prawa w umowie zawartej z najemcą? Na te i inne pytania postaramy się udzielić odpowiedzi w niniejszej publikacji.