Sąd

Według najnowszych statystyk, od początku br. do końca trzeciego kwartału do sądów okręgowych w całym kraju wpłynęło o jedną trzecią więcej spraw frankowych niż rok wcześniej. Skala tak dużego wzrostu jest zrozumiała. Wielu kredytobiorców zachęciła do złożenia pozwu korzystna dla nich decyzja TSUE. Przekonujące były też zwycięskie batalie sądowe innych frankowiczów. Ponadto rosnąca świadomość prawna konsumentów i aktywne działania informacyjne różnych organizacji oraz kancelarii prawnych dały zapalniki do walki w sądach. Skutkiem tego niektóre z nich odnotowały nawet blisko 200-procentowe wzrosty liczby spraw frankowych. A to jeszcze nie koniec dodatnich wyników, choć kolejne skoki mogą być już nieco słabsze. Banki już powinny rozważać bardziej korzystne ugodowe rozwiązania konfliktów.

7 listopada 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów podjął niezwykle ważną uchwałę dotyczącą kierunku wykładni § 3 ust. 1 pkt 8 i § 3 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia z 9.11.2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko („Rozporządzenie”) wskazując, że przy kwalifikacji instalacji radiokomunikacyjnych, radionawigacyjnych i radiolokacyjnych jako inwestycji mogącej potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, należy brać pod uwagę równoważną moc promieniowaną izotropowo wyznaczoną dla pojedynczej anteny także wówczas, gdy w skład instalacji wchodzi kilka anten. Uchwała ta rozstrzyga spór interpretacyjny trwający od lat zarówno wśród organów administracyjnych, przedstawicieli doktryny, ale też w orzecznictwie sądów.

Ustawodawca, uchwalając ustawę z dnia 31 marca 2020 roku o tzw. Tarczy Antykryzysowej nie odniósł się do sytuacji nabywców mieszkań i umów deweloperskich. Tak samo, w ustawie tzw. Tarczy Antykryzysowej 2.0 nie ma propozycji związanych z wprowadzeniem regulacji prawnych odnoszących się do umów zawieranych z deweloperami. Nabywca nieruchomości, którego sytuacja finansowa zmieniła się diametralnie na skutek stanu epidemii wywołanej koronawirusem COVID-19, może skorzystać z przepisów obowiązujących dotychczasowo.

W świetle przepisów ustawy o własności lokali właściciel lokalu ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu oraz obowiązany jest uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. W przypadku niewywiązania się przez właściciela lokalu z wyżej wskazanych obowiązków wspólnocie mieszkaniowej przysługuje roszczenie o zapłatę sumy pieniężnej z tytułu kosztów obciążających właściciela lokalu.

Współwłasność nieruchomości może być kłopotliwa. Zwłaszcza jeśli mała powierzchnia znajduje się w posiadaniu wielu osób (np. w wyniku postępowania spadkowego). Korzystanie z niej może więc być niemożliwe. Zgoda pomiędzy współwłaścicielami może także być chwilowa. W takiej sytuacji należy znieść współwłasność.