Lilak Meyera „Palibin” – miniatura do grodu i na taras

Co zrobić, jeśli nie ma dużo miejsca?

Oprócz typowych, krzewiastych odmian lilaka pospolitego, czyli „bzu” (Syringa vulgaris) i jego mieszańców, które mogą dorosnąć średnio od 2 do nawet 5 m wysokości w sprzedaży spotkać można rośliny szczepione. Wariant taki jest o tyle korzystny, że rośliny takie nie będą już mocno rosły wzwyż. Zaszczepiona na pniu o określonej wysokości, szlachetna odmiana będzie tworzyła zaokrągloną koroną. Roślinę taką można posadzić w małym ogródku lub ustawić w donicy na balkonach, słonecznych tarasach. Pamiętać należy wówczas o przycinaniu i formowaniu krzewu po kwitnieniu oraz usuwaniu dzikich pędów wyrastających poniżej miejsca szczepienia i u podstawy pnia.

Zobacz także: Ogród japoński

Miniaturowy krzew bzu

Jeśli jednak wolimy mieć krzew bzu o niewielkich rozmiarach i minimalnych wymaganiach warto sięgnąć po lilak Meyera (Syringa meyeri)  `Palibin`. Jest to krzew tworzący gęstą, kopulastą formę. Osiąga rozmiary około 1–1,2m wysokości i szerokości. Ma ciemnozielone i lekko pofalowane liście – znacznie mniejsze od liści lilaka pospolitego. Drobne, ale bardzo liczne, pachnące, jasnoliliowe kwiaty są zebrane w stożkowate kwiatostany i kwitną w maju i czerwcu. Często powtarza kwitnienie w lecie.

Zobacz także: Jakich zdolności wymaga projektowanie ogrodów krajobrazowych?

Idealny w każdych warunkach

Lilak Meyera może być sadzony w ogrodach lub uprawiany w pojemnikach. Preferuje niezbyt wilgotne, ale żyzne gleby. Najlepiej czuje się na w pełni nasłonecznionym stanowisku. Może rosnąć pojedynczo albo w zestawieniu z bylinami lub innymi krzewami ogrodowymi. Jego zaleta jest także odporność na trudne warunki miejskie, suszę i mróz, co stwarza możliwość zastosowania zarówno w ogrodach, na domowych tarasach, jak również w zieleni miejskiej.