Stal emaliowana – sposób na kamień i osad w łazience

Czysta i lśniąca łazienka to idealne miejsce relaksu i odprężenia. Jednak dobry nastrój w kąpieli łatwo może zakłócić nalot z kamienia, który tworzy się w miejscach, gdzie spływa twarda woda. Dlatego już na etapie projektowania powinniśmy wziąć pod uwagę materiał z jakiego są wykonane urządzenia sanitarne. Dzięki temu łazienka nawet po latach będzie prezentować się okazale. Błędne decyzje mogą pociągać za sobą poważne skutki finansowe – szczególnie w tak widocznym miejscu jakim jest prysznic czy wanna.

Czym charakteryzuje się twarda woda?

Twarda woda zawiera duże stężenie soli wapnia, magnezu i innych metali. To czy w naszych kranach płynie twarda czy miękka woda zależy od miejsca zamieszkania i źródła (rzeki lub wód gruntowych) zasilającego instalację wodną. W Polsce dopuszczalna norma twardości wody wynosi od 60 do 500 miligramów węglanu wapnia na litr.

Zobacz także: Jak skutecznie walczyć z wilgocią?

Rodzaje twardości wody

Możemy wyróżnić dwa rodzaje twardości wody. Pierwsza z nich, spotykana w większości wód, nosi nazwę twardości trwałej. Powstaje przez sole wapnia i magnezu - chlorki i siarczany. Po podgrzaniu taka woda nabiera charakterystycznego smaku, ale nie powoduje osadzania się kamienia.

Drugi rodzaj twardości wody nazywany jest twardością nietrwałą. Powstaje przez wodorowęglan wapnia i wodorowęglan magnezu zawarty w wodzie. Wodorowęglany w trakcie gotowania przekształcane są w nierozpuszczalny węglan, którego gromadzący się osad znamy w postaci kamienia kotłowego. Przywiera on do powierzchni np. grzałek czy czajników. Jest także przyczyną charakterystycznego, mętnego wyglądu herbaty czy kawy oraz trwałych przebarwień widocznych często na wannach czy brodzikach prysznicowych wykonanych z tworzyw sztucznych.

Zobacz także: 7 prostych sposobów na oszczędzanie wody w gospodarstwie domowym

Jak poradzić sobie z twardą wodą?

Twarda woda powoduje szybkie zużywanie się armatury wodnokanalizacyjnej np. zatykanie rur, uszkodzenia dysz w słuchawkach prysznicowych. Powoduje też osadzanie się na wannach, brodzikach prysznicowych, płytkach i fugach wodnego, białego nalotu, który jeśli nie jest usuwany od razu, po pewnym czasie staje się bardzo widoczny i trudny do zlikwidowania. A co za tym idzie obniża żywotność tych urządzeń.

Twarda woda, ciepło i wysoka wilgotność w łazienkach sprzyjają osadzaniu się kamienia i rozwojowi różnych mikroorganizmów, takich jak bakterie lub pleśń. Na wilgotnej podłodze wykonanej z płytek, kamienia łatwiej zbiera się osad, a do tego świetnie rozwijają się mikroorganizmy – bakterie i pleśnie. Wykorzystanie stali emaliowanej do zabudowy prysznica sprawia, że dużo łatwiej utrzymać go w czystości.

Zobacz także:  Zawory regulacyjne – regulacja przepływu wody bez przebudowy instalacji

Jak pokazują badania TÜV Rheinland GmbH przeprowadzone w czerwcu 2012 roku obszar prysznica pozbawiony fug – np. wykonany ze stali emaliowanej – jest zdecydowanie bardziej higieniczny i łatwiejszy w pielęgnacji niż prysznic wykonany z płytek ceramicznych: przy zastosowaniu dostępnych w handlu neutralnych środków czyszczących, ilość zarazków i osadów na emaliowanej powierzchni prysznica została zredukowana o ponad 94%, podczas gdy na powierzchni prysznica z płytek ceramicznych tylko o niecałe 77%.

Badanie TÜV Rheinland GmbH pokazuje jednoznacznie, jak stal emaliowana sprawdza się w zastosowaniach łazienkowych. Po gładkiej jak szkło powierzchni emalii woda spływa wraz z zawartymi w niej związkami, a przez to na powierzchni wanny lub brodzika nie odkłada się trudny do usunięcia osad. Dzięki temu do czyszczenia urządzeń wykonanych ze stali emaliowanej nie trzeba używać żrących, nieekologicznych środków chemicznych. Powierzchnię wanny lub brodzika wystarczy przetrzeć zwykłą szmatką. Za stalą emaliowaną przemawia więc nie tylko trwałość i odporność na zabrudzenia, ale także argumenty ekologiczne.

Źródło: KALDEWEI