Jak sprawdzić czy okno jest energooszczędne?

Od 2005 roku możemy poznać klasę energetyczną każdego urządzenia, jego pobór prądu czy poziom hałasu z etykiet energetycznych, które umieszczane są na towarach AGD i RTV. W przyszłości takie same oznaczenia będą posiadały również produkty przyczyniające się do energooszczędności, w tym materiały budowlane takie jak okna, drzwi czy izolacje. Taki obowiązek nakłada na europejskich producentów nowa Dyrektywa 2010/30/UE dotycząca etykietowania podpisana 19 maja 2010 i wprowadzająca klasy energetyczne od A do G dla rozszerzonej grupy produktów. Zanim jednak to nastąpi, jedynym miernikiem energooszczędności okna jest współczynnik U_w informujący o ilości energii, jaka przez nie przenika. Producenci podają również niekiedy ilość komór jako ważną cechę decydującą o termoizolacyjności okna.

Im większa ilość komór, tym okno jest cieplejsze – czy to prawda?

Moda na energooszczędność w budownictwie doprowadziła do swoistego rodzaju wyścigu pomiędzy producentami energooszczędnych rozwiązań. Brak etykiet energetycznych i jasno sformułowanych reguł powoduje, że łatwo jest się zgubić w natłoku informacji. Firmy oferujące stolarkę okienną z PVC często zapewniają, że im większa ilość komór, tym profil jest cieplejszy. Na rynku możemy spotkać już profile z 8–9 komorami powietrznymi. Powietrze znajdujące się w zamkniętych komorach jest doskonałym izolatorem, jednak tylko wtedy gdy komory są dostatecznie szerokie i właściwie ukształtowane, co ma z kolei wpływ na prawidłowy przebieg izoterm i odczuwalny komfort cieplny. Zdarza się, że zwiększenie liczby komór powietrznych przy podobnej głębokości profili jest zabiegiem marketingowym. Ponadto osłabia statykę okna poprzez zmniejszenie komory, w której znajduje się stalowe wzmocnienie. Ponieważ wyważenie wszystkich proporcji nie jest zadaniem łatwym, warto zdać się na producenta współpracującego z renomowanym dostawcą systemu okiennego. Racjonalnym kryterium wyboru okna jest wartość współczynnika przenikania ciepła przez ramę okienną U_f i rzeczywista głębokość osadzenia szyby w skrzydle lub ościeżnicy. Im mniejsza jest wartość U_f i im głębiej osadzona jest szyba, tym lepiej. Niezwykle istotnym czynnikiem jest głębokość zabudowy okna oraz głębokość samego skrzydła.

Zobacz także: Budować energooszczędnie – co to znaczy?

- Im większa głębokość profili, tym grubsze pakiety szybowe możemy wstawić. Naprawdę ciepłe profile mają około 80 mm głębokości. Taka konstrukcja musi być nie tylko ciepła, ale i odpowiednio sztywna, żeby nie ulegała odkształceniom i umożliwiała wykonywanie okien i drzwi balkonowych także większych od przeciętnych – mówi Andrzej Polijaniuk, Dyrektor ds. marketingu i produktu w Schüco International Polska Sp. z o.o.

Słabe punkty okna – znajdź je?

Częstym mankamentem rozwiązań systemowych i samego wykonawstwa jest płytkie osadzenie szyby w profilu. Umiejscowienie ramki przyszybowej bardzo blisko krawędzi profili okiennych sprzyja zwiększonemu przenikaniu ciepła i pojawianiu się skropliny a nawet lokalnych oblodzeń na wewnętrznej powierzchni w strefie styku szyby z profilami okiennymi. Dlatego sposób wstawienia przeszklenia to kolejny ważny czynnik decydujący o termoizolacyjności całego okna.

Ostatecznie ciepłą stolarkę okienną poznamy po współczynniku U_w, określającym ilość ciepła, które ucieka przez 1 m² okna w przy różnicy temperatury zewnętrznej i wewnętrznej wynoszącej 18K (18°C). Im jest niższy, tym lepiej. Naprawdę energooszczędne okna cechują się współczynnikiem przenikania ciepła na poziomie 1,1 W/m²K i niższym.

Zobacz także: Czy warto stosować energooszczędne technologie?

Źródło: Schüco