Tematy - Słownik - INFOR.PL

Biokominek - wykorzystuje się w nim paliwo, które w procesie spalania nie wydziela dymu i zapachu. Z tego właśnie powodu biokominki sprawdzają się również we wnętrzach, w których mieszkają alergicy. Obecnie biokominki mają bardzo wyszukane kształty, można je zastosować we wszystkich pomieszczeniach, dostępne są również wersje wbudowane w meble, np. w stoliki do kawy.

Biały tygrys to pojęcie z terminologii feng shui. W feng shui "biały tygrys" oznacza wszystkie przedmioty znajdujące się po prawej stronie aranżowanej przestrzeni.

Bagua - pojęcie jest bezpośrednio związane z feng shui - jest to ośmiokąt przedstawiający dziewięć sfer życia człowieka. W czasie aranżacji wnętrz bagua jest mapą energii, która wskazuje nam rozmieszczenie energii w pomieszczeniu. Dzięki niej możemy właściwie umeblować mieszkanie wykorzystując naturalne rozmieszczenie energii.

Apartament - to powierzchnia mieszkalna o charakterze luksusowym, jego koszt jest zazwyczaj bardzo wysoki, a tym samym nie jest dostępny dla większości populacji. Apartament nie zawsze oznaczał to samo, ale jego znaczenie zmieniało się nieznacznie.

Bokówka to miejsce wygospodarowane z większego pomieszczenia. Bokówka była aranżowana za pomocą przepierzenia. Często tę niewielką przestrzeń zajmowała służba lub dzieci. Bokówki były stosowane w dworach siedemnastowiecznej wsi.

Ubikacja kucana inaczej nazywana jest też ubikacją narciarską, jednak prawidłowo powinno się ją nazywać ubikacją arabską bądź ubikacją turecką. Ubikacja kucana to nic innego, jak toaleta, z której korzysta się w pozycji kucznej. Toaleta w takiej ubikacji montowana jest w podłodze i nie wystaje poza jej poziom. Najczęściej po obu stronach misy jest też specjalne miejsce na nogi.

Tapczan to mebel, na którym się śpi lub relaksuje. Tapczan dodatkowo może pełnić funkcję dekoracyjną, obija się go kolorowymi materiałami. Najczęściej można w nim też przechowywać pościel. Mebel ten w Europie znany jest od XVIII wieku.

Łączyna to jedna z części mebla, która łączy ze sobą przynajmniej dwa jego fragmenty. Łączyny mogą mieć również charakter dekoracyjny. Często również stają się wyróżnikiem konkretnych stylów.

Arabeska jest to rodzaj ornamentu wywodzący się jeszcze sprzed naszej ery. Arabeska jest elementem stylizacji inspirowanej motywem roślinnym. Często dodatkowo ozdabiana jest innymi elementami, jednak może też funkcjonować samodzielnie. Dużą popularnością cieszyła się w okresie renesansu.

Kolor biały, podobnie jak kolor czarny, często określany jest mianem niekoloru. Z kolorem czarnym łączy kolor biały również jego uniwersalność. W naszej kulturze najczęściej kojarzony jest z czystością - duchową i fizyczną - i z niewinnością. Jednak na przykład w kulturze wschodu kolor ten oznacza właśnie żałobę.

Kolor czarny najczęściej kojarzony jest z czymś złym, jednak warto wiedzieć, że taki odbiór nie funkcjonuje we wszystkich kulturach. W Chinach kolor czarny symbolizuje wodę i zimę. W Indiach poświęcano czarne konie by udobruchać wylewającą rzekę Indus, podobnie było w Starożytnej Grecji - tam poświęcano czarne byki Neptunowi. Kolor czarny symbolizuje zawsze kontrowersyjne rzeczy, ale jest jednocześnie uniwersalne, ponieważ pasuje do wszystkiego.

Rocaille to element dekoracyjny popularny zwłaszcza w okresie rokoko. Czasami rocaille nazywany jest również ornamentem muszlowym - swoim wyglądem przypomina bowiem muszle bądź małżowinę uszną, a nawet fale morskie. Stosowany we wnętrzach i w architekturze, a także w rzemiośle artystycznym.

Gilosz to rysunek dekoracyjny charakteryzujący się wysokim stopniem skomplikowania. Gilosz polega na łączeniu linii tworzących wzór w pozornie chaotycznej formie. Wykorzystywane były jako element zdobienia różnych powierzchni użytkowych - mebli, zegarków. Dzisiaj głównie są stosowane w poligrafii.

Żerydon, inaczej gerydon lub geridon, słowo pochodzi z języka francuskiego. Żerydon to mały stolik, najczęściej jest okrągły i ma cztery nogi, zdarzają się również wersje z trzema nogami. Czasem nogi przybierają bardziej wyrafinowane kształty, np. postaci mitologicznych. W XVII wieku popularny we Francji, później także w całej Europie.

Akant to element zdobniczy, kształtem przypominający liścia akantu, najczęściej stosowany na kolumnach, ale może występować również samodzielnie. Akant stosowany był już w starożytności na kolumnach korynckich. Popularność zyskał w okresie renesansu, oprócz liścia pojawił się również kwiat. Wtedy też zaczęto przedstawiać go w różnych formach, jako kwiat bardziej lub mniej rozwinięty, a nawet w wersji kwiatu suszonego.

De Stijl, inaczej nazywany neoplastycyzmem, w języku niderlandzkim oznacza po prostu "styl". De Stijl rozwijał się w pierwszych dwóch dekadach wieku XX. Jego nazwa pochodzi od tytułu czasopisma wydawanego na początku XX wieku. Styl ten bazował na podkreślaniu przeciwieństw. Cechy charakterystyczne to abstrakcja, przedkładanie natury ponad wytwór ludzkiej pracy, stosowanie podstawowych kolorów, unikanie dekoracji.

Styl empire, inaczej nazywany stylem cesarstwa, zaistniał na początku XIX wieku we Francji, intensywny rozwój przypadł na czasy Napoleona. W XIX wieku styl empire cieszył się popularnością w Polsce i Rosji. Styl ten funkcjonował w szeroko pojętej sztuce, inspirowany był osiągnięciami starożytnego Egiptu, Rzymu i Grecji. Cechy charakterystyczne stylu to symetria i przepych przejawiający się w dużej dozie dekoracyjności. Styl empire można rozpoznać po pojawiającej się w zdobieniach literze "N", która miała przypominać o wielkości Napoleona.

Kitab-chane lub kitab-chana to po prostu muzułmańska biblioteka. Kitab-chane tworzone są zazwyczaj w oddzielnych pomieszczeniach lub w tylnej części medresy, czyli szkoły. Dawniej w Persji kitab-chane miało szersze znaczenie i odnosiło się do pracowni artystycznych funkcjonujących pod patronatem króla, powstawały w nich bogato zdobione kopie rękopisów. Działalność artystów skupiających się wokół kitab-chane rozciągała się także na ceramikę, tkaniny ozdobne i dywany.

Styl Ludwika XV - powstał we Francji w czasach panowania Ludwika XV, inaczej nazywany był również francuskim rokoko. Styl Ludwika XV wyraźnie był inspirowany włoskim barokiem i sztuką wschodnią. Wszystkie meble w tym okresie okładane były fornirem, wtedy też powstał charakterystyczny sekretarzyk z opuszczaną przednią częścią i wcześniej nie spotykane łoża z zagłówkiem i alkowy.

Boazeria to okładzina wykonana z drewna, stosowana na ścianach i na suficie. Boazeria była znana już w starożytności, zyskiwała na popularności przez wieki. Obecnie nie musi być ona wykonana z drewna, można ją barwić,a także inkrustować powierzchnię.

Feng shui oznacza po prostu 'wiatr i woda'. Feng shui swój żywot zaczęło w starożytnych Chinach, wtedy i teraz, polegało na organizowaniu przestrzeni w zgodzie z przyrodą. W Chinach odnosi się do planowania szeroko pojętej przestrzeni, miast, wsi i budynków. Aranżowanie przestrzeni według feng shui odbywa się według ściśle określonych zasad.

Bateria bidetowa ma za zadanie zasilenie w wodę bidetu. Baterie bidetowe mają ruchomą końcówkę, dzięki temu zapewniają większą swobodę używania. Dodatkowo mogą mieć elastyczny, wysuwany wąż.

Dormitorium z łaciny oznacza 'wspólna sypialnia'. Na początku dormitoria były to miejsca, w których spali zakonnicy, zastąpione zostały celami. Obecnie nastąpiło rozszerzenie znaczenia i określenie "dormitorium" stosuje się również do sypialni w internatach, bursach.

Styl wiktoriański powstał w Anglii w XIX wieku za czasów panowania królowej Wiktorii. Cechy stylu wiktoriańskiego przejawiały się głównie w sztuce i w meblarstwie. Drewniane meble były bogato zdobione, we wnętrzach panował przepych. Często łączono style.

Styl indyjski charakteryzuje się pewną dozą przepychu, ale balansującą na granicy kiczu. Mieszkanie w stylu indyjskim powinno uwzględniać intensywne kolory, w pewnym stopniu nawet jaskrawe, odpowiednie będą odcienie pomarańczowego, fioletowego i żółtego. To również kolorowe dodatki, tu i ówdzie rzucone poduchy, figurki słonia i drewniane szkatułki. Meble obowiązkowo wykonane z drewna, często nielakierowanego. Podłogi zaś z drewna egzotycznego.

Styl arabski charakteryzuje się bogatymi zdobieniami i przepychem. W mieszkaniu zaaranżowanych w stylu arabskim należy zastosować intensywne kolory, drewniane zdobione meble i egzotyczne dodatki. Na podłodze zaś powinno pojawić się egzotyczne drewno lub kamienna posadzka - często kolorowa.

Styl zakopiański, inaczej nazywany również stylem witkiewiczowskim, został zapoczątkowany przez Stanisława Witkiewicza. Styl zakopiański w szerokim ujęciu oznacza przenikanie wszelkich form kultury górali (Podhala) do sztuki do kultury ogólnej narodu. W wąskim znaczeniu to pojawianie się tych elementów w architekturze i w sztuce Podhala.

Markieteria to technika zdobnicza, stosuje się ją na przedmiotach użytkowych. Markieteria inspirowana jest sztuką muzułmańską. Technika tak wykorzystuje łączenie zazwyczaj dwóch materiałów - szkła, metalu, drewna, kamienia - do stworzenia z nich wzorów na przedmiotach. Sprzęty zdobione tą techniką uważane były za luksusowe.

Maszkaron, nazywany również maskaronem, z języka włoskiego to mascherone lub z francuskiego mascarone (stąd wymienna nazwa). Maszkaron to rzeźbiarski ozdobny detal architektoniczny przybierający kształt człowieka lub samej ludzkiej głowy, zazwyczaj z demonicznie wykrzywioną, groteskową miną. Popularne były o okresie gotyku, renesansu i baroku.

Styl Ludwika XIV, inaczej nazywany dworskim barokiem francuskim. Styl Ludwika XIV wyparł włoskie inspiracje na rzecz klasycyzmu, pojawił się właściwie we wszystkich sztukach. Cechy charakterystyczne to: drewno egzotyczne, marmur, złoto, bogate zdobnictwo (motywami kwiatowymi: nenufary, lilie), lustra - większość rzeczy była z wytłoczonymi inicjałami króla Ludwika. W tym okresie wynaleziono komodę.

Adyton w języku starogreckim oznacza "niedostępny". Adyton w starożytności było to miejsce w świątyni (ale też w gaju świętym lub w grocie), do którego dostęp mają tylko osoby powołane i kapłani. W adytonie przechowywano przedmioty uznawane za święte. Znajdowały się w nim posągi bóstw, zdarzało się, że było to miejsce, w którym zlokalizowana była wyrocznia.

Mansarda, inaczej nazywana facjatą lub wystawką. Mansarda to pomieszczenie znajdujące się na strychu, wydzielone z jego powierzchni, ma lekko nachylone ściany. Pokryta jest oddzielnym dachem.

Meble zabytkowe to przedmioty stare, wykonane co najmniej w poprzedniej epoce lub w poprzednim okresie historycznym, posiadające cechy charakterystyczne dla tych okresów. Meble zabytkowe są unikatowe, często drogie - z tego powodu mogą być traktowane jako inwestycja.

Meble regionalne to meble, które kojarzą się z konkretnym regionem. Zazwyczaj zdobienia na meblach regionalnych zaczerpnięte są z lokalnego folkloru. Często wykonywane są z naturalnych materiałów i nie są dostępne w sklepach sieciowych.

Komplet mebli to zestaw mebli przeznaczony do konkretnego pomieszczenia, na przykład do gabinetu. Poszczególne meble z kompletu pełnią określoną funkcję - z tego powodu trudno je zastosować w innych miejscach.

Zestaw mebli to kilka mebli, najczęściej o nieco odmiennych funkcjach. Poszczególne meble z zestawu łączy jakiś wizualny element wspólny, pewien motyw przewodni, często nawet wykonane są z tego samego materiału i koloru.

Meble to sprzęty użytkowe, używane zarówno we wnętrzach mieszkań, jak i we wnętrzach użyteczności publicznej. Meble pełnią funkcję użytkową i dekoracyjną. Zaliczane są do kategorii tak zwanych ruchomości - możemy je przestawiać, nie są stałym elementem. Mają szerokie zastosowanie, używane są we wszystkich pomieszczeniach.

Styl retro swą stylistyką nawiązuje do przeszłości. Styl retro we wnętrzach to meble, sprzęty i dodatki pochodzące z poprzednich epok bądź stylizowane na takie. Wnętrza w stylu retro są to ciepłe aranżacje, przywodzące na myśl ciepło domowego ogniska.

Styl gotycki w architekturze swymi korzeniami sięga do XII-wiecznej Francji. Styl gotycki dzieli się na 3 okresy: wczesny gotyk, dojrzały gotyk i późny gotyk nazywany również płomienistym. Architektura gotycka charakteryzowała się strzelistością konstrukcji, wielością podłużnych okien (najczęściej witrażowych), wieżyczkami i bogatymi zdobieniami.

Fotorolety to rolety, które zamiast jednolitej barwy bądź subtelnego dekoru mają nadrukowane zdjęcie. Fotorolety są tworzone techniką cyfrową, można na nich zamieścić zdjęcie z własnej kolekcji.

Decoupage to technika zdobienia przedmiotów za pomocą papieru, najczęściej są to wzory wycięte z serwetek papierowych. Decoupage w tej wersji inaczej nazywany jest techniką serwetkową. Polega on na przyklejaniu, do różnych przedmiotów, kawałków papieru. Kolejny etap to lakierowanie, nakłada się tyle warstw lakieru, żeby warstwa papieru nie była wyczuwalna. Techniką decoupage'u można zdobić przedmioty z większości materiałów.

Styl prowansalski wywodzi się z Prowansji. Styl prowansalski ma wspólne elementy ze stylem rustykalnym - celem jest osiągnięcie efektu sielankowego, który kojarzony jest z wiejską atmosferą. Materiały wykorzystywane w tym stylu to drewno z przewagą kamienia i ceramiki. Najczęściej wykorzystuje się kolor żółty, niebieski z naciskiem na odcień błękitny i jasny fioletowy. Charakterystyczne dla wnętrz w stylu prowansalskim są suszone kwiaty, zioła, tu i ówdzie powieszone główki czosnku.

Styl afrykański wprowadza do wnętrz naturalne materiały, meble i dodatki wykonane są z drewna, z rattanu, z kokosu, a nawet z kości słoniowej. W ramach stylu afrykańskiego stosuje się tzw. kolory ziemi: brązowy, zielony, czerwony, żółty, pomarańczowy - jednak wszystkie mają przytłumioną barwę. W materiałach powinny przewijać się motywy zwierzęce - np. zasłony w panterkę lub w pasy zebry. Styl afrykański we wnętrzach często podkreśla się za pomocą dodatków kojarzących się z Afryką.

Lureks to błyszczący materiał, produkowany jest ze sztucznych włókien. Lureks charakteryzuje się rozciągliwością.

Pop-art początkowo był artystycznym nurtem sztuki powojennej, z czasem pojawił się także w aranżacji wnętrz. Ważną postacią pop-artu był Andy Warhol - przedmiotem jego twórczości stały się wytwory konsumpcyjnego społeczeństwa. Materiały często używane w pop-arcie to plastik, lateks, skóra. Wytwory tego nurtu z założenia balansują na granicy kiczu. Przeważają kolory mocne, a nawet jaskrawe: niebieski, czerwony, zielony i żółty.

Bauhaus to jeden z odłamów niemieckiego modernizmu, nazwa pochodzi od uczelni artystycznej w Weimarze. Bauhaus ma elementy wspólne z Art Deco, podstawowym założeniem tych stylów jest łączenie przedmiotów użytkowych ze sztuką. Bauhaus zakładał, że sztuka może mieć realny wpływ na zmianę człowieka i otoczenia. Wyznaczniki tego nurtu sztuki to jasne kolory, proste i powtarzalne formy.

Płyta LDF to produkt drewnopochodny, charakteryzujący się zmniejszoną odpornością. Płyty LDF stosowane są w branży wykończeniowej, stanowią bazę do produkcji paneli ściennych, które będą stosowane w suchych pomieszczeniach.

Płyta MDF występuje w trzech odmianach, jako: HDF, LDF i właśnie MDF. Płyta MDF to produkt drewnopochodny o średniogęstej strukturze z włókien drzewnych. Najczęściej stosowana jest w wykończeniu wnętrz.

Zazdrostka to rodzaj krótkiej zasłonki, najczęściej wieszana w dolnej części okna w kuchni. Zazdrostka może stanowić zarówno samodzielną ozdobę, jak i może towarzyszyć rolecie. Wykonywane są z różnych materiałów, pojawia się organza, bawełna, len, a nawet drewno.

Płyta HDF jest produktem drewnopochodnym o grubości nie większej niż 6 mm i gęstości powyżej 800kg/m3. Płyty HDF znajdują zastosowanie w branży meblarskiej, często stosowane są jako tylna ścianka mebli bądź dno szuflad.