Jakim drewnem najlepiej palić w kominku?

Drewno iglaste

Do palenia w kominku nie powinniśmy wykorzystywać drewna drzew iglastych. Zawierają one w sobie dużo żywicy, która pod wpływem wysokiej temperatury i ognia może strzelać z paleniska brudząc otoczenie i pozostawiać trudne do usunięcia plamy. Ponadto, drewno z drzew iglastych podczas spalania wytwarza dużo dymu oraz sadzy, która osadzając się w kominie zanieczyszcza go oraz zmniejsza jego drożność.

Zobacz także: Ogród – przechowywanie drewna na opał

Drewno z drzew liściastych

Drewno z drzew liściastych nie sprawia żadnych problemów. Nie wytwarza nadmiaru dymu, ma niewiele żywicy i spala się równomiernie. Paląc drewnem z drzew liściastych możemy być pewni, że nasz komin długo pozostanie czysty. Do palenia w kominkach szczególnie polecane jest drewno twarde: dębowe, grabowe, bukowe – to ono oddaje najwięcej ciepła.

Drewno miękkie takie jak: lipa, topola jest trochę gorsze od drewna twardego, poza tym jest mniej kaloryczne co ma też wpływ na ciepło oddawane z kominka. Drewno miękkie spala się szybciej i będziemy musieli częściej je dokładać. W efekcie, w czasie zimy spalimy go więcej niż drewna twardego. W tym wypadku twarde drewno jest znacznie bardziej ekonomiczne  możemy być pewni, że jego zapasy wystarczą nam na dłużej. Powinniśmy szczególnie zwrócić na to uwagę, jeśli mamy w domu niewiele miejsca na jego przechowywanie.

Zobacz także: Czy kominek może ogrzać cały dom?

Na kolejnej stronie: Czym charakteryzują się poszczególne gatunki drewna?

Czym charakteryzują się poszczególne gatunki drewna?

Brzoza – drewno brzozy szybko i łatwo się spala. Ma niewiele substancji smolistych i pali się równym i ładnym płomieniem.
Buk – drewno bukowe jest drewnem wysokokalorycznym, w kominku pali się długo i równo.
Dąb – ma wysoką wartość opałową, daje dużo ciepła i ma przyjemny zapach, który uwalnia się podczas spalania.
Grab – uważany jest za najlepsze drewno opałowe, jest bardzo kaloryczne, spala się po woli, ma nie duży płomień i oddaje bardzo dużo ciepła.
Topola – ma bardzo niewielką wartość opałową, najczęściej wykorzystywana jest na podpałkę.
Olcha – olcha przeznaczona do palenia w kominku powinna być bardzo dobrze wysuszona. Jest to drewno o bardzo ładnym zapachu, które często wykorzystywane jest przy wędzeniu wędlin.
Jesion – jest bardzo twardym gatunkiem drewna. Choć jest to drewno bardzo kaloryczne (daje dużo ciepła), to jego duża twardość może powodować problemy podczas podziału na mniejsze części.
Drzewka owocowe – drewno owocowe pali się wolno i równo, podczas spalana uwalnia miły aromat.

Zobacz także: Dom energooszczędny: jak oszczędzić na ogrzewaniu?

Jeśli sami pozyskujemy drewno do kominka np. z ogrodu powinniśmy pamiętać o tym, żeby je dobrze wysezonować. Wilgoć w dopiero co ściętym drewnie może wynosić nawet 70% i jest inna dla każdego gatunku drewna. Wilgotne drewno bardzo źle się pali, oddaje mało ciepła i może dymić. Dlatego też zanim wsadzimy dopiero co ścięte drewno do kominka, powinniśmy odłożyć je na pewien czas, aby osiągnęło właściwy stopień wilgotności. Ścięte drewno należy pociąć na mniejsze części i odłożyć na ok. 1 rok lub 2 lata pod zadaszeniem. Tak odłożone nie powinno stykać się z gruntem i powinno mieć dobrą cyrkulację powietrza – tylko wtedy nie spleśniej.

Zobacz także: Jakie drewno wybrać do układania podłogi?