Jak skutecznie zapobiegać mostkom termicznym?

W projekcie termicznym ocieplenia powinny znaleźć się dokładne wyliczenia rodzaju i grubości termoizolacji i projekty wykonania detali, czyli miejsc specyficznych konkretnej elewacji, w których mogą powstawać przerwy w izolacji. Zazwyczaj dostawcy systemów ociepleniowych mają gotowe rozwiązania szczegółów, które są dopasowywane do poszczególnych budynków.

Metody zapobiegania powstawania przerw w izolacji:

1. Dokładne mocowanie płyt termoizolacyjnych: wszystkie szczeliny powstałe w czasie klejenia należy wypełnić niskorozprężną pianką PU.

2. Ocieplenie ścian fundamentowych i cokołów: ściana fundamentowa powinna być zabezpieczona materiałem termoizolacyjnym o niskiej nasiąkliwości. Należy zabezpieczyć miejsca od ławy fundamentowej do właściwego ocieplenia. Dodatkowego zabezpieczenia przed wilgocią i wodami podziemnymi wymagają płyty poniżej gruntu.

Zobacz także: Co powinien zawierać aneks na wykonanie systemu ociepleń budynku?

3. Obróbki wokół okien: w nowych budynkach okna są płytko osadzone w ścianie, dlatego wystarczy zrobić odpowiednią obróbkę ościeży i prawidłowo zamontować podokienniki. Jeśli jednak okna są osadzone głębiej (dotyczy to starszych budynków) wtedy możemy jedynie ocieplić je materiałem termoizolacyjnym o jak najniższym współczynniku przewodności cieplnej.

4. Połączenie ściany zewnętrznej z połacią dachu: ważne jest zachowanie ciągłości termoizolacyjnej. Zasada ta dotyczy dachów płaskich i spadzistych. Producenci systemów ociepleń posiadają gotowe warianty rozwiązań.

5. Obróbka płyt balkonowych: w przypadku balkonów nie da się uniknąć przerw w izolacji, natomiast można zminimalizować ich działanie. W nowych budynkach stosuje się odpowiednie rozwiązania w czasie wylewania konstrukcji balkonu. W budynkach bez takiej termoizolacji możemy wykonać z obu stron płyty balkonowej warstwę ocieplenia o najniższym współczynniku przewodności cieplnej. Oprócz tego można zabezpieczyć balkon przed wnikaniem wody poprzez zaizolowanie krawędzi przy ścianie i wykończenie powierzchni, np. płytkami ceramicznymi.

6. Balustrady, markizy, zadaszenia: tego typu elementy przechodzą przez warstwę termoizolacji, są więc punktowymi mostkami termicznymi. W projekcie powinny zostać uwzględnione jako detale rysunkowe, na kolejnym etapie powinny być wyznaczone na ścianie przed zamocowaniem ocieplenia. Tego typu przerwy w izolacji można zmniejszyć przy pomocy wkładek termoizolacyjnych. Są one bardziej wytrzymałe na ściskanie i mniej się odkształcają od zwykłych płyt termoizolacyjnych.

Zobacz także: Czy można stosować styropian do izolacji dachu?

7. Miejsca mechanicznego mocowania płyt termoizolacyjnych: zazwyczaj w ramach montażu, przyklejenie płyt termoizolacyjnych nie wystarcza. W takiej sytuacji należy wzmocnić połączenia przez mocowanie kołkami. Jest to niezbędne w wysokich budynkach, ponieważ łączniki mechaniczne trzeba stosować w konstrukcjach od poziomu 8 metrów. Ale także w przypadku ścian z tzw. nienośnym podłożem, np. pokrytych starym tynkiem. Liczbę, rodzaj i rozmieszczenie łączników określa projektant. Najlepsze są łączniki o specjalnej konstrukcji, niwelującej ucieczkę ciepła. Stosuje się też tzw. „termo dyble”, czyli kołki, które umieszcza się, we wcześniej wykonanym, zagłębieniu, po wbiciu czy wkręceniu trzpienia całość zatyka się krążkiem z wełny lub styropianu.

8. Dodatkowe elementy na ocieplonej elewacji: elementy ozdobne lub praktyczne – tablice adresowe, kinkiety, syreny alarmów – najlepiej jest je umieszczać na specjalnych podkładkach. Inną metodą jest wkręcenie w płytę termoizolacyjną specjalnych elementów do mocowania wykonanego z tworzywa. 

W czasie wyboru ekipy wykonawczej należy sprawdzić czy pracownicy danej firmy mają wysoką świadomość techniczną i czy mają świadectwa przeszkolenia.