Izolacja podłogi na gruncie – jak ją zaprojektować?

Podłoga na gruncie jest szczególnym rodzajem przegrody, ponieważ jest w ciągłym kontakcie z zawilgoconym środowiskiem, a co za tym idzie jest narażona na zagrożenia z tym związane. W budynkach podpiwniczonych często wykorzystuje się pomieszczenia piwnic bezpośrednio stykające się z gruntem do celów użytkowych. Coraz częściej, także z powodów ekonomicznych, buduje się budynki bez podpiwniczenia, gdzie podłoga na gruncie jest jednocześnie podłogą kondygnacji mieszkalnej.

Zgodnie z obowiązującym Prawem Budowlanym budynki powinny być projektowane, budowane i użytkowane w sposób zapewniający oszczędność energii i odpowiednią izolacyjność przegród. Oznacza to, że istnieje konieczność stosowania izolacji termicznej pod powierzchnią podłogi posadowionej bezpośrednio na gruncie. Decyzja o doborze grubości izolacji jest wynikiem wymagań, ale zależy również od właściciela budynku i projektanta, który powinien wziąć pod uwagę przeznaczenie i sposób ogrzewania takich pomieszczeń, jak również zasadę racjonalnego zużycia energii oraz ewentualne oszczędności, jakie płyną z optymalnego doboru grubości izolacji.

Izolacja termiczna przy zastosowaniach w konstrukcji podłogi na gruncie musi charakteryzować się przede wszystkim:

• wysoką wytrzymałością na naprężenia wywołane obciążeniami użytkowymi i własnymi układu;
• odpowiednimi właściwościami termicznymi;
• stabilnością wymiarów.

Ze względu na umiejscowienie izolacji termicznej w konstrukcji podłogi na gruncie wyróżnia się kilka rozwiązań tego typu przegrody. Zastosowanie, któregoś z tych wariantów uzależnione jest od konstrukcji budynku, jego przeznaczenia i rodzaju termoizolacji.

Zobacz także:  Podłoga na gruncie – wykonanie krok po kroku

Zobacz także:  Podłoga na gruncie – na legarach czy na podkładzie betonowym?

Zobacz także:  Jak prawidłowo wykonać podłogę na gruncie?