Numer księgi wieczystej łatwo pozwala zidentyfikować właściciela nieruchomości
W uzasadnieniu do wyroku o sygn. akt. II Sa/Wa 2222/20 WSA uznał, że publikacja numerów ksiąg wieczystych pozwala w łatwy sposób pośrednio zidentyfikować właścicieli nieruchomości. Tym samym numer księgi wieczystej stanowi dane osobowe. WSA wskazał również, że pogląd, iż numery ksiąg wieczystych są danymi osobowymi, nie jest nowy i potwierdził to już Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 26 września 2018 r. wydanym w sprawie o sygn. akt I OSK 11/17.
WSA badając skargę na decyzję Prezesa UODO uznał, że GGK swoim działaniem umożliwił użytkownikom serwisu Geoportal2 bezpośredni dostęp do zawartości ksiąg wieczystych. Umieszczone w nim numery ksiąg wieczystych były jednocześnie odnośnikami przekierowującymi użytkowników bezpośrednio na stronę Ministerstwa Sprawiedliwości do elektronicznych ksiąg wieczystych. W ocenie sądu ta funkcjonalność spowodowała, że użytkownicy nie musieli nawet podawać numeru księgi wieczystej, by uzyskać wgląd do informacji w niej zawartych, w tym do danych osobowych właściciela danej nieruchomości.
Klikając w link użytkownik miał wgląd w księgę wieczystą, w której są m.in. imiona, nazwiska właściciela nieruchomości, imiona rodziców, numer PESEL, adres nieruchomości. Nie potrzebował do tego żadnych dodatkowych uprawnień.
W ocenie WSA nie znalazł potwierdzenia argument GGK, że podstawę do publikowania numerów ksiąg wieczystych w serwisie ww.geoportal.pl stanowi rozdział 6 załącznika II do Rozporządzenia Komisji (UE) NR 1089/2010 z dnia 23 listopada 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2007/2AA/E Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie interoperacyjności zbiorów i usług danych przestrzennych. Zdaniem sądu regulacje zawarte w tym rozporządzeniu w żadnej mierze nie odnoszą się do kwestii publikowania w serwisie www.geoportal.gov.pl numerów ksiąg wieczystych.
Publikowanie numerów ksiąg wieczystych narusza prawo o księgach wieczystych i hipotece
WSA uznał również, że GGK poprzez publikowanie w serwisie geoportal.gov.pl numerów ksiąg wieczystych, pozyskanych z ewidencji gruntów, naruszał również art. 36 ze znaczkiem 4 ust. 16 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece. Sąd stwierdził przy tym, że nietrafiony jest argument Głównego Geodety Kraju, iż ograniczenia określone w tym przepisie go nie dotyczą. Zdaniem sądu GGK ramach prowadzonej współpracy ze starostami na podstawie zawartych porozumień, nie może naruszać ograniczeń prawnych nałożonych na starostów wyżej wymienionym przepisem.
Ponadto przepis ten pozwala starostom pozyskiwać dostęp do danych zawartych w dziale pierwszym i drugim ksiąg wieczystych. Tymczasem GGK publikując numery ksiąg wieczystych, które jednocześnie były odnośnikami przekierowującymi na stronę Ministerstwa Sprawiedliwości do systemu elektronicznych ksiąg wieczystych, umożliwiał użytkownikom serwisu Geoportal2 na zapoznanie się z pełną zawartością księgi wieczystej.
Sąd ocenił również, że UODO w sposób prawidłowy zebrał i ocenił materiał dowodowy, co kwestionował GGK.
Pełna treść uzasadnienia wyroku WSA w Warszawie z dnia 5 maja 2021 r.: Wyrok WSA z 5 maja 2021