Wilgoć w konstrukcji dachu
Drogie dachówki wbrew pozorom nie uchronią nas przed problemem, bo wilgoć wnika nawet pod najlepiej zaizolowane pokrycie dachowe. W czasie opadów część wody dostaje się pod dachówki, wnika pod nie również zawarta w powietrzu para wodna. Jeżeli wentylacja dachu nie działa poprawnie, to następuje nasiąkanie pozostałych jego części - i co za tym idzie - ich niszczenie. Nagromadzona wilgoć powoduje uszkadzanie konstrukcji dachu – więźby dachowej, termoizolacji, łat oraz pokrycia dachowego co może wiązać się np. z pękaniem dachówek. Proces ten jest najbardziej niebezpieczny w czasie zimy, kiedy różnice temperatur nad i pod dachem są największe. W rezultacie dach przecieka lub wymaga nieustannych prac konserwacyjnych.
Zobacz także: Jak wentylować połać dachową?
Jak zabezpieczyć dach przed działaniem wilgoci?
Nie możemy zapobiec wnikaniu wilgoci pod dach, co zatem zrobić, żeby dach nie przeciekał? Przede wszystkim powinniśmy skupić się na efektywnym usuwaniu wilgoci. Wilgoć, najlepiej usuwana jest przez powietrze. Należy zatem zadbać o odpowiedni jego przepływ pod pokryciem dachowym. Skuteczna wentylacja i tworzenie specjalnych przestrzeni wentylacyjnych, pomiędzy którymi swobodnie przepływa powietrze, to najlepszy sposób na usunięcie nagromadzonej pary wodnej.
Zobacz także: Konserwacja rynien i pielęgnacja krokwi – czyli jak dbać o dach?
Jak powinna wyglądać wentylacja w przypadku dachów stromych?
Rodzaj wentylacji dachu zależy nie tylko od kształtu dachu, ale również od jego budowy:
Zobacz także: Jaką funkcję pełni membrana dachowa?
Dach z poddaszem użytkowym i termoizolacją umieszczoną na stropie – w tym przypadku wentylację tworzy się w sposób naturalny – jest nią przestrzeń powstała pomiędzy termoizolacją, a warstwą wstępnego krycia. Warunkiem jej poprawnego funkcjonowania jest swobodny przepływ powietrza.
Dach z poddaszem użytkowym i termoizolacją umieszczoną pod, nad lub między krokwiami – w tym przypadku należy zastosować jedną lub dwie szczeliny wentylacyjne, zależnie od warstwy wstępnego krycia:
Dach z deskowaniem okrytym papą albo folią o niskiej paroprzepuszczalności (zazwyczaj w konstrukcjach starego typu) – ze względu na brak cyrkulacji pary wodnej, niezbędne są tutaj dwie szczeliny: jedna do osuszania konstrukcji i izolacji dachu (pomiędzy warstwą termoizolacji a kryciem wstępnym), druga do wspomagania działania pierwszej oraz osuszania łat i pokrycia (pomiędzy kryciem i pokryciem).
Dach z deskowaniem okrytym folią o wysokiej paroprzepuszczalności (w nowych konstrukcjach) – w tym przypadku w zupełności wystarczająca jest jedna szczelina, ze względu na to, że wilgoć może swobodnie przeniknąć przez folię trafiając do górnej szczeliny (znajdującej się w ołatowaniu), przez którą zostanie usunięta.
Zobacz także: Ceramiczne ozdoby dachowe - GALERIA