Kto może zostać rzeczoznawcą majątkowym od stycznia 2014 roku?

zęby, okulary, mężczyzna, uśmiech, radość/fot. Fotolia

Zawód rzeczoznawcy majątkowego uregulowany jest w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami.

Wbrew wcześniejszym zapowiedziom zawód rzeczoznawcy majątkowego został ujęty w słynnym zamieszaniu deregulacyjnym i znalazł się w I transzy zawodów przewidzianych do częściowego lub całościowego uwolnienia. Chcąc zdefiniować pojęcie zawodu rzeczoznawcy majątkowego, stwierdzić należy, że osoba posiadająca uprawnienia w zakresie szacowania nieruchomości podejmuje czynności zmierzające do określenia wartości nieruchomości (wszelkiego rodzaju, a więc domów, mieszkań, działek niezabudowanych) zarówno jako przedmiotu prawa własności jak również innych praw przysługujących względem nieruchomości (na przykład użytkowania wieczystego).

Określenie wartości nieruchomości następuje w efekcie rozmaitych wyliczeń, analiz, porównań ujętych zbiorczo w operacie szacunkowym. Operat może być wykorzystany w związku z toczącym się postępowaniem na przykład o: ustalenie opłaty adiacenckiej, ustalenie renty planistycznej, określenie wielkości zabezpieczenia w związku z kredytem zaciąganym w banku, przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, ustalenie wysokości nakładów poniesionych przez właściciela / użytkownika wieczystego gruntu, oszacowanie wielkości strat spowodowanych siłą wyższą lub celowym działaniem, ustalenie wielkości dokonanych spłat przy postępowaniu spadkowym czy podziale majątku byłych małżonków, czy wreszcie ustaleniem kwoty wywoławczej zbycia nieruchomości w drodze przetargu / rokowań, itp.

Poza określeniem wartości nieruchomości, rzeczoznawca jest uprawniony (na mocy przytoczonej na samym początku ustawy) do określania wartości maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością, sporządzania opracowań i ekspertyz, które nie stanowią operatu szacunkowego a dotyczące ogólnie ujmując – rynku nieruchomości (na przykład opłacalności inwestowania w daną nieruchomość, konsekwencjach finansowych uchwalania bądź zmiany miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego).

Poniższa tabela obrazuje przesłanki, które musi wypełnić osoba fizyczna starająca się o uzyskanie uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości:

Wymagania dotychczasowe

Wymagania obowiązujące od 01 stycznia 2014 roku

Posiada pełną zdolność do czynności prawnych,
Nie była karana za przestępstwa przeciwko mieniu, dokumentom, za przestępstwa gospodarcze / fałszowanie pieniędzy / papierów wartościowych / znaków urzędowych / składanie fałszywych zeznań oraz za przestępstwa skarbowe,

Posiada wyższe wykształcenie magisterskie,

Ukończyła studia podyplomowe w zakresie wyceny nieruchomości; co nie dotyczy osoby, która ukończyła wyższe studia pokrywające się z programem przewidzianym dla studiów podyplomowych,

Odbyła praktykę zawodową w zakresie wyceny nieruchomości,

Przeszła z wynikiem pozytywnym postępowanie kwalifikacyjne, w tym złożyła egzamin dający uprawnienia w zakresie szacowania nieruchomości.

Posiada pełną zdolność do czynności prawnych,
Nie była karana za przestępstwo przeciwko działalności instytucji państwowych / samorządu terytorialnego / wymiarowi sprawiedliwości / wiarygodności dokumentów / mieniu / obrotowi gospodarczemu / obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi / skarbowe,
Posiada wyższe wykształcenie – znika obowiązek ukończenia studiów magisterskich,
Ukończyła studia podyplomowe w zakresie wyceny nieruchomości; co nie dotyczy osoby, która ukończyła studia wyższe o kierunku, którego program pozwala nabyć wiedzę i umiejętności w zakresie wyceny nieruchomości w takim stopniu, jak czynią to studia podyplomowe,
Odbyła co najmniej sześciu miesięczną praktykę zawodową w zakresie wyceny nieruchomości – skrócenie czasu z 12 do 6 miesięcy. Obowiązek odbycia praktyki nie dotyczy osoby, która odbyła praktykę w zakresie wyceny nieruchomości objęta programem studiów w wymiarze jednego semestru, pod warunkiem, że praktyka ta była realizowana na podstawie zawartej umowy dotyczącej praktyki między uczelnią a organizacją zawodową rzeczoznawców majątkowych, lub posiada udokumentowane dwuletnie doświadczenie zawodowe na stanowisku związanym z wyceną nieruchomości. Dopuszczono więc doświadczenie zawodowe i praktykę w ramach studiów zamiast typowej praktyki zawodowej, co niektórym osobom pozwoli zaoszczędzić pewną kwotę pieniędzy.
Przeszła z wynikiem pozytywnym postępowanie kwalifikacyjne, w tym złożyła egzamin dający uprawnienia w zakresie szacowania nieruchomości.

Zobacz także: Kto może być pośrednikiem w obrocie nieruchomościami po zmianach „deregulacyjnych”?

Zobacz także: Pośrednik w obrocie nieruchomościami – jego obowiązki i wynagrodzenie

Zobacz także: Umowa przedwstępna – czy warto ją podpisywać?