Z powodu zajmowania różnych siedlisk poszczególne odmiany storczyków przystosowały się do różnych warunków życia. Zależnie od tego, gdzie rosną storczyki narażone są na niższą bądź wyższą temperaturę, na różną intensywność światła, na większą lub mniejszą wilgotność, na większe lub mniejsze dobowe i roczne wahania temperatur. Przeważająca liczba storczyków to rosnące na drzewach epifity – co wiąże się z bardzo specyficznymi warunkami życia roślin.
Zobacz także: Storczyki – co zrobić, aby zakwitły na nowo?
Przed hodowcą stawia to konieczność poznania specyfiki uprawianych roślin i zapewnienia im warunków zbliżonych do naturalnych, w ich naturalnych siedliskach. Warunki, które są wręcz wymarzone dla jednego storczyka dla innego mogą być nieodpowiednie i zahamować jego kwitnienie lub nawet doprowadzić do choroby czy śmierci rośliny. Spotykane w domowej uprawie storczyki są na ogół mieszańcami sztucznie otrzymanymi drogą hodowli, które trochę lepiej znoszą błędy w uprawie.
Zobacz także: Storczyki sympodialne i monopodialne – jak je rozróżnić?
Pomimo występowania storczyków prawie na całej Ziemi, pomimo że jest ich ponad 30 000 rodzajów, są to nadal rośliny rzadkie, często zagrożone wyginięciem. Przyczynia się do tego między innymi rabunkowe pozyskiwanie storczyków z ich naturalnych siedlisk, postępujące zanieczyszczenie środowiska i odbieranie naturze kolejnych kawałków ziemi na potrzeby upraw i przemysłu. Do tego dochodzi fakt, że storczyki potrzebują wielu lat od chwili wysiania, żeby po raz pierwszy zakwitnąć i wydać nasiona – u niektórych gatunków potrzeba na to nawet kilkanaście lat. Poza tym mimo rodzenia ogromnej ilości nasion, tylko mała ich część trafia na podatny grunt, gdzie będzie mogła wykiełkować.
Wszystkie występujące w Polsce gatunki storczyków podlegają ścisłej ochronie gatunkowej.
Studio Florystyczne Green-Line