Warunki naturalne
Rośliny z rodziny ananasowatych występują w naturalnym środowisku w Ameryce Południowej oraz środkowej. Zalicza się do nich tzw. rośliny gruntowe, które utrzymują się w podłożu za pomocą swoich korzeni. Drugą liczną grupę stanowią gatunki zwane epifitami – rośliny te rosną na konarach oraz pniach innych drzew, zapewniając sobie tym samym lepszy dostęp do światła; korzenie spełniają u nich funkcję czepną, z kolei liście, w kształcie specyficznego lejka, odpowiadają za zdobywanie niezbędnych substancji pokarmowych, czyli wody oraz soli mineralnych.
Rośliny ananasowate charakteryzują się niezwykłymi kwiatami, niezwykle barwnymi. Potrafią one kwitnąc przez większą cześć roku, dlatego też są tak zachwycające dla człowieka.
Zobacz także: Jak pielęgnować kaktusy
Uprawa doniczkowa
Rośliny typu Bromeliaceae można uprawiać także w domu, wymagają one jednak od hodowcy dużego zaangażowana i czasu. Nie są to rośliny proste do uprawy, ale z pewnością ich piękno jest w stanie zrekompensować wszelkie trudy.
Decydując się na zakup tego typu rośliny, pamiętaj, że:
- potrzebują one do prawidłowego rozwoju dużej ilości światła, inaczej kwiaty stracą swoją naturalną, soczystą barwę (nie może być ono jednak skierowane bezpośrednio na nie; najlepiej, żeby było to światło rozproszone);
- najlepsza dla nich temperatura to 25°C;
- należy je regularnie nawozić, przez cały rok, a nie tylko w okresie wiosennym;
- gleba w doniczce powinna być stale odpowiednio nawilżona (rośliny te przyzwyczajone są do dużej wilgotności, jeżeli pozbawi się je tego, z pewnością szybko obumrą);
- podlewać je powinno się wodą o temperaturze od 20-25°C;
- podlewając roślinę z rodziny ananasowatych powinno się wlewać wodę do liści;
- gleba dla tego typu roślin powinna mieć odczyn lekko kwaśny;
- kwiaty te są bardzo wrażliwe na zasolenie gleby (nie przesadzaj więc z ilością dodawanego nawozu).
Rozmnażanie
Normalnie rośliny te rozmnaża się za pomocą wysiewu nasion, jednak w warunkach domowych lepiej jest stosować metodę rozmnażania wegetatywnego, czyli za pomocą pędów bocznych. Pamiętaj, że kwiat ten kwitnie tylko raz w swoim życiu, tj. że tylko do tego momentu będziesz mieć szansę na jego rozmnożenie. Wtedy to tylko powstają nowe pędy, pojawiają się one w okolicy podstawy liści. Powinno się je odciąć w momencie, gdy osiągną połowę wysokości rośliny matecznej.
Odcięty pęd należy szybko umieścić w wilgotnym podłożu, w pomieszczeniu, gdzie temperatura wynosi około 25°C. Aby roślina zakwitła przyjdzie nam zaczekać około 3 lat. Można ten proces oczywiście przyśpieszyć, np. umieszczając obok kwiatu jabłka. Owoce te dojrzewając będą wydzielały etylen – czyli gaz, który przyspiesza rozwój rośliny.
Zobacz także: Jak zrobić mieszankę sadzeniową
Przykłady
- guzmania (z charakterystycznymi czerwonymi liśćmi przykwiatowymi);
- dracena deremeńska (jej liście posiadają charakterystyczne białe i żółte paski);
- rosiczka (roślina owadożerna);
- fikus (osiągają wysokość nawet 3 metrów);
- mimoza (jej liście reagują na dotyk; roślina ta była obiektem uwielbienia polskich modernistów);
- dzbanecznik (roślina owadożerna; jej liście mają na końcach tzw. dzbanki).