Ogrzewanie powietrza
Proces ten odbywa się w sekcji nagrzewnic powietrza oraz na rekuperatorach. Jego celem jest podniesienie energii wewnętrznej cząstek powietrza, a zatem i jego temperatury. Zimą powietrze podgrzewa się nawet od -240C do 200C. Przy dużych centralach, gdzie strumień powietrza jest duży, ilości energii przekazywanej przez nagrzewnicę jest ogromna a zatem i koszty są wysokie. Najczęściej stosowane są nagrzewnice wodne. To wymienniki ciepła w postaci wężownic, w których płynie gorąca woda o parametrach 70/550C (temperatura zasilania/temperatura powrotu) lub innych zbliżonych. Energia zakumulowana w wodzie jest przekazywana do powietrza, a ochłodzona woda powraca do kotła, który ją ogrzewa. Ten typ ogrzewania jest jedną z najtańszych metod. Wyróżnia się również inne, droższe w eksploatacji typy nagrzewnic: freonową – gdzie czynnikiem grzewczym jest freon (a właściwie jego pary) lub elektryczną (tu rolę grzejną mają przewody pod wysokim napięciem – tzw. kable oporowe).
Zobacz także: Co to jest klimatyzacja?
Chłodzenie powietrza
Proces chłodzenia jest procesem odwrotnym do procesu grzania, lecz sama zasada jest identyczna. Jedyną różnicą jest to, że w wymienniku ciepła płynie tzw. woda lodowa o niskich parametrach np. 7/120C. Powietrze przepływając i omywając wymiennik ciepła, ochładza się. Jako że temperatura wymiennika z reguły jest niższa od temperatury punktu rosy, następuje często wykroplenie wilgoci i osuszenie powietrza. Nie zawsze jest to proces pożądany. Podobnie jak przy nagrzewnicach, wymienniki chłodnic mogą być zasilane freonem o niskich temperaturach parowania, co powoduje odparowanie freonu w wężownicy i odebranie ciepła parowania od przepływającego powietrza.
Zobacz także: Na jakiej zasadzie klimatyzatory chłodzą?