Podstawowym okresem uprawniającym do wszczęcia procedury uznania za zmarłego jest 10 lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w których zaginiony – według dostępnych danych – jeszcze żył. W sytuacji, gdy zaginiony ostatni raz widziany był w lutym 1999 roku, procedurę można wszcząć z upływem roku 2010. Jednakże, jeśli w chwili zaginięcia, dana osoba skończyła siedemdziesiąt lat, okres ulega skróceniu i wynosi pięć lat – zatem z końcem 2005 roku w naszym przykładzie. Uznanie za zmarłego nie może nastąpić przed końcem roku kalendarzowego, w którym zaginiony ukończyłby 23 lata. Opisane powyżej terminy, dotyczą typowego zaginięcia, a więc sytuacji, w których nie ma wiedzy o miejscu pobytu danej osoby ani o jej dalszych losach. Inaczej wygląda sprawa w sytuacjach, w których domyśleć się można losów.
Zaginięcie w podróży powietrznej, morskiej lub innym szczególnym zdarzeniu
Mianowicie, jeśli zaginięcie nastąpiło w podróży powietrznej lub morskiej w związku z katastrofą albo innym szczególnym zdarzeniem, termin uznania za zmarłego wynosi sześć miesięcy od dnia tego zdarzenia. Jeśli nie można jednoznacznie stwierdzić katastrofy okrętu czy statku, bieg powyższego terminu rozpoczyna się z upływem roku od dnia planowanego przybycia do miejsca przeznaczenia, a jeśli nie było takiego miejsca – wraz z upływem dwóch lat od dnia ostatniej wiadomości o danym okręcie / statku. W przypadku zaginięcia z związku z wystąpieniem bezpośredniego niebezpieczeństwa dla życia nieprzewidzianego powyżej, termin uznania za zmarłego wynosi rok od dnia ustania lub dnia, w którym niebezpieczeństwo powinno ustać. Może to mieć zastosowanie podczas na przykład wypraw górskich, w trakcie których nagle urywa się kontakt z ich uczestnikiem czy uczestnikami.
Orzeczenie o śmierci
Orzeczenie o uznaniu za zmarłego określa domniemaną chwilę śmieci, czyni się to na podstawie posiadanych informacji, jeżeli brak wszelkich danych – to pierwszy dzień terminu, z upływem które możliwym jest uznanie za zmarłego.
W sytuacji, kiedy kilka osób utraciło życie podczas niebezpieczeństwa, które groziło im wspólnie, domniemywa się, że zmarły one jednocześnie.
Zobacz także: Chcesz sprzedać nieruchomość – ureguluj podatek od spadków i darowizn
Zobacz także: Przeniesienie własności nieruchomości a zabezpieczenie wierzytelności
Zobacz także: Ustawa deweloperska a ochrona praw nabywców