Zezwolenie na nabycie nieruchomości
Tytułem wstępu należy wskazać, że nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia, które jest wydawane, w drodze decyzji administracyjnej, przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Zezwolenie jest wydawane, jeżeli sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również nie wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi.
Brak zezwolenia w przypadku nieruchomości inwestycyjnych
Od powyżej zasady, która dotyczy wymogu uzyskania zezwolenia na nabycie nieruchomości istnieją liczne wyjątki. Jednym z nich jest nabywanie nieruchomości inwestycyjnych przez cudzoziemców. Oznacza to, że nie jest wymagane uzyskanie zezwolenia przez cudzoziemców, będących obywatelami lub przedsiębiorcami państw – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym albo Konfederacji Szwajcarskiej (art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez obcokrajowców).
Jednakże i w tym przypadku istnieją wyjątki od nabycia nieruchomości inwestycyjnych, które dotyczą nabycia nieruchomości rolnych i leśnych, przez okres 12 lat od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej oraz nabycia drugiego domu, przez okres 5 lat od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej.
Nabywanie nieruchomości bez ograniczeń
Art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez obcokrajowców wskazuje, że nabywanie nieruchomości inwestycyjnych możliwe jest bez ograniczeń przez cudzoziemców, którzy założą spółkę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże w tym przypadku należy spełnić dwie przesłanki:
- należy być obcokrajowcem,
- należy być przedsiębiorcą państwa będącego stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym albo Konfederacji Szwajcarskiej.
Zobacz serwis: Deweloper
Podstawa Prawna:
Ustawa z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez obcokrajowców (Dz.U. 1920 nr 31 poz. 178 ze zm.).
Zobacz serwis: Prawo budowlane