Wspólnota mieszkaniowa
Wspólnota mieszkaniowa powstaje z mocy prawa. Powstaje ona wówczas, gdy właściciel nieruchomości dokona wyodrębnienia przynajmniej jednego lokalu mieszkalnego lub użytkowego, a przy tym ustali wysokość udziałów w nieruchomości wspólnej w budynku. Wspólnota mieszkaniowa nie ma ona osobowości prawnej, jednakże ma ona prawo do zaciągania zobowiązań oraz może pozywać i być pozwaną do sądu. Ponadto nie posiada ona własnego odrębnego majątku, gdyż wszystkie składniki majątkowe są własnością lokali mieszkalnych. Oznacza to, że każdy właściciel lokalu mieszkalnego jest współwłaścicielem w częściach ułamkowych nieruchomości wspólnej.
Zobacz serwis: Finanse
Własność lokalu mieszkalnego a wspólnota mieszkaniowa
Dla celów prawidłowego funkcjonowania wspólnoty mieszkaniowej dokonano rozróżnienia pomiędzy samodzielny lokal mieszkalny i niemieszkalny, nieruchomość wspólna oraz pomieszczenia przynależne do lokalu. Każde z tych pojęć ma inne znaczenie we wspólnocie mieszkaniowej, dlatego należy je wyjaśnić. Nieruchomość wspólną stanowią grunty lub części budynków i urządzenia, które pełnią funkcję użytkową dla wszystkich właścicieli lokali mieszkalnych. Pomieszczenia przynależne do lokalu mieszkalnego to na przykład: piwnice, komórki lokatorskie, garaże, strychy, które nie są położone w lokalu, a tylko do niego przynależą, jako ich części składowe. Samodzielny lokal mieszkalny jest przedzielony trwałymi ścianami w obrębie budynku, jako izba lub zespół izb wraz z dodatkowymi pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych przeznaczonych do celów mieszkaniowych. Natomiast samodzielny lokal niemieszkalny to pomieszczenie przeznaczone w celach mieszkaniowych, ale przez czas uprzednio określony, np. w celach służbowych.
Starosta w formie zaświadczenia stwierdza o celowości (czy do celów mieszkalnych czy innych) danego lokalu mieszkalnego, jako wydzielony zespół izb.
Odrębna własność lokali we wspólnocie mieszkaniowe
Tak jak powyżej wskazano, wspólnota mieszkaniowa powstaje z mocy prawa w budynku mieszkalnym, w którym wyodrębniono chociażby jeden lokal mieszkalny lub usługowy, gospodarczy stanowiący odrębną własność. Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, w drodze jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości lub w drodze orzeczenia sądu znoszącego własność.
Należy pamiętać o tym, że nie można dokonać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.
Zobacz także serwis: Spółdzielnia mieszkaniowa
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane – (Dz.U. z 1 września 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.).