Z dniem 1 stycznia 2009 roku wszedł obowiązek sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej budynków. Związane jest to z wymogami ustawy Prawo budowlane, która wdraża postanowienia dyrektywy europejskiej 2002/91/WE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków.
Zgodnie z aktualnymi przepisami, dla budynku oddawanego do użytkowania oraz dla budynku, lokalu mieszkalnego, a także części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową dokonuje się oceny charakterystyki energetycznej w formie świadectwa charakterystyki energetycznej zawierającego określenie wielkości energii w kWh/m2/rok niezbędnej do zaspokojenia różnych potrzeb związanych z użytkowaniem budynku, a także wskazanie możliwych do realizacji robót budowlanych, mogących poprawić pod względem opłacalności ich charakterystykę energetyczną. Świadectwo charakterystyki energetycznej ważne jest 10 lat.
Audyt energetyczny jest opracowaniem określającym zakres oraz parametry techniczne i ekonomiczne przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, ze wskazaniem rozwiązania optymalnego, w szczególności z punktu widzenia kosztów realizacji przedsięwzięcia oraz oszczędności energii. Stanowi on jednocześnie założenia do projektu budowlanego. Celem przeprowadzenia audytu energetycznego jest pozyskanie dofinansowania na inwestycję mającą na celu zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło w budynku.
Zobacz: Błędy na budowie. Kto za nie odpowiada?
Zgodnie z Ustawą o wspieraniu termomodernizacji i remontów, przedsięwzięciem termomodernizacyjnym są między innymi ulepszenia, w wyniku których następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków, czy takie, w wyniku których następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła.
Przepisów dotyczących świadectwa charakterystyki energetycznej w zakresie wskazanym w Prawie budowlanym, nie stosuje się do budynków:
• podlegających ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;
• używanych jako miejsca kultu i do działalności religijnej;
• przeznaczonych do użytkowania w czasie nie dłuższym niż 2 lata;
• niemieszkalnych służących gospodarce rolnej;
• przemysłowych i gospodarczych o zapotrzebowaniu na energię nie większym niż 50 kWh/m2/rok;
• mieszkalnych przeznaczonych do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w roku;
• wolnostojących o powierzchni użytkowej poniżej 50 m2.
Zobacz serwis: Dom i Prawo