Wynajmujący posiada uprawnienie do amortyzacji całości lub części własnej nieruchomości niezależnie od prawa przysługującego (spółdzielcze prawo do nieruchomości) lub rodzaju nieruchomości (dom jednorodzinny, lokal mieszkalny). Na podstawie ogólnej skali podatkowej – w przypadku opodatkowania najmu – amortyzacja obciąża wysokość uiszczanego podatku.
Czy można dokonywać odpisów amortyzacyjnych?
Istotną podstawą dokonywania stosownych odpisów amortyzacyjnych jest określona wartość początkowa. Wyliczenia kosztów odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w oparciu o stosowne stawki procentowe oraz określoną wartość początkową. Według ogólnej zasady panującej w polskim systemie podatkowym odpisów amortyzacyjnych dokonuje się na podobnych zasadach, jak w przypadku składników majątkowych, które służą przy prowadzeniu działalności gospodarczej.
Zobacz serwis: Umowy w nieruchomościach
Wyjątek od powyższej zasady
Od powyższej zasady istnieje istotny wyjątek, który odnosi się do podatników podatku dochodowego od osób fizycznych. W tej sytuacji – posługując się metodą „uproszczonej amortyzacji mieszkań” można dokonać stosownych odpisów amortyzacyjnych.
Powyższe uprawnienia odnoszą się do następujących praw:
- spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego,
- własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego,
- prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej.
Co należy rozumieć przez wartość początkową środków trwałych?
Należy wskazać, iż zarówno za wartości prawne, jak i niematerialne oraz za wartość początkowa środków trwałych uważa się:
1. stosowną cenę z tytułu ich nabycia zwiększoną o wartość przychodu – w przypadku częściowego odpłatnego nabycia,
2. stosowną cenę z tytułu ich nabycia – w przypadku ich nabycia w drodze kupna,
3. koszty ich wytworzenia (wszelkie poniesione wydatki z tytułu budowy nieruchomości) – w przypadku wytworzenia ich we własnym zakresie.
Zobacz także serwis: Finanse
Podstawa Prawna:
- ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654).
- ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).