Iglaki są wprawdzie roślinami łatwymi w uprawie, ale ich rozmnażanie nie jest już tak prostym zadaniem, zwłaszcza dla ogrodnika amatora. Trzeba wziąć również pod uwagę, że niektóre iglaki potrzebują nawet kilku lat żeby wykiełkować.
Proces sadzonkowania wymaga zwykle doświadczenia, specjalnych narzędzi, a poza tym dużo cierpliwości. Są na szczęście i takie iglaki, które każdy z nas, czyli ogrodników amatorów, może spróbować uprawiać na własną rękę. Zalicza się do nich, na przykład: tuję olbrzymią, cis, cyprysik Lawsona czy cedry.
Przystępujemy do sadzonkowania
1. w okresie od 15 sierpnia do 15 września, lub ewentualnie wiosną, należy zerwać gałązkę około 15 cm z iglaka jednorocznego lub dwuletniego (charakterystyczną ich cechą jest zbrunatniała kora); zrywając gałązkę powinno się odedrzeć fragment gałęzi, na której ona rosła;
2. za pomocą sekatora należy skrócić fragment gałęzi, na której rosła oderwana przez nas gałązka, do długości nie przekraczającej 1,5 cm;
Zobacz także: Jakie podłoże będzie właściwe
3. za pomocą dobrze naostrzonego noża należy usunąć liście (igły) na większej długości gałązki, pozostawiając wyłącznie liście wierzchołkowe (wierzchołka nie można uszkodzić, gdyż tym samym pozbawilibyśmy roślinę pędy głównego, który reguluje jej wzrost i nadaje formę roślinie; jest on zwłaszcza potrzebny we wstępnej fazie rozwoju iglaka);
4. do przygotowanej wcześniej skrzyneczki nasypujemy podłoże, które powinno składać się w połowie z bezwapiennego piasku, a w połowie z torfu (wszystko to bez problemu można zakupić w sklepie ogrodniczym);
5. następnie należy za pomocą ołówka lub patyczka zrobić w podłożu otwory o głębokości około 3 cm; odległość pomiędzy kolejnymi otworami nie powinna być mniejsza niż 5 cm;
6. końce przygotowanych sadzonek maczamy w wodzie oraz hormonalnym preparacie korzeniotwórczym (końcówkę, czyli około 3 cm); nadmiar proszku należy otrząsnąć;
7. kolejnym naszym krokiem jest już zasadzenie iglaków w przygotowanej skrzyneczce; sadzonkę wkładamy do otworu, a następnie dobrze ją obciskamy podłożem, by nie przewróciła się;
8. skrzynkę z sadzonkami należy umieścić w szklarni, na ogrzewanym podłożu (temperatura powinna wynosić nie mniej niż 20°C) i w miejscu oświetlonym;
9. młode iglaki, pozbawione jeszcze systemu korzeniowego, nie mają możliwości pobierania wody z podłoża, dlatego też powinno się zapewnić im takie warunki rozwoju, by nie traciły one zbyt dużo wody, więc powietrze w szklarni powinno być odpowiednio wilgotne i najlepiej, żeby było w temperaturze podłoża;
10. cyprysik Lawsona czy tuję olbrzymią już w następnym roku będzie można przesadzić do ogrodu (po okresie przymrozków); pozostałe iglaki, czyli cis oraz cedry, należy wpierw przesadzić do doniczek i pozostawić jeszcze na jeden rok w szklarni.
Zobacz także: Jak zrobić mieszankę sadzeniową
Opracowane na podstawie: "Iglaki w ogrodzie" Philippe Asseray