Zamiokulkas (Zamioculcas) pochodzi z rodziny obrazkowatych (Araceae). W naturalnych warunkach rośnie w Tanzanii. Jego cechą charakterystyczną są długie, błyszczące liście na mięsistych łodygach. Należy do grupy „żelaznych roślin”, które są odporne na niedobory wody, światła i wilgoci w powietrzu.
Stanowisko
Roślina ta preferuje nasłonecznione stanowisko. Najlepiej jednak czuje się w miejscu półcienistym, gdzie nie jest narażona na bezpośrednie promieniowanie słoneczne.
Podlewanie
Gatunek ten nie znosi nadmiernego podlewania. Zalany okaz traci liście, jego kłącze gnije i możemy doprowadzić do tego, że roślina umrze. Zamiokulkas toleruje natomiast krótkotrwałe okresy przesuszenia. Zimą, kiedy robi się chłodniej oraz gdy roślina stoi w miejscu słabo oświetlonym, podlewanie powinniśmy znacznie ograniczyć.
Przesadzanie
W marcu lub kwietniu, co roku, młode rośliny przesadzamy. Starsze co dwa, trzy lata. Najlepszym podłożem jest ziemia przepuszczalna i przewiewna, mieszanina substratu torfowego z piaskiem lub drobnym żwirem, o pH lekko kwaśnym 5,5–6,5. Okazy powinniśmy przesadzać do płaskich pojemników, w których kłącza mogą się swobodnie rozwijać. Na dnie takich doniczek warto zapewnić roślinie dobry drenaż.
Zobacz także: Jak pielęgnować fuksję rosnącą w donicy na balkonie?
Nawożenie
Od marca do sierpnia zamiokulkasa nawozimy nawozem do roślin doniczkowych. Najlepiej zabieg ten wykonywać co 2–3 tygodnie.
Rozmnażanie
Zamiokulkasa rozmnażamy za pomocą rozdzielenia karpy podczas przesadzania lub przy pomocy sadzonek liściowych. Od kwietnia do czerwca z dolnej lub środkowej części ogonka liściowego odcinamy listki tuż przy nasadzie. Następnie umieszczamy je w podłożu, zagłębiając ich dolną część na około 1 cm lub układając listki zupełnie płasko.
Zobacz także: Poinsencja
Najlepszym podłożem do ukorzeniania jest perlit lub torf zmieszany pół na pół z piaskiem. Tak przygotowane sadzonki przenosimy do pomieszczenia, gdzie temperatura waha się w granicach 21–23 stopni C. Po 3–4 tygodniach powinnyśmy otrzymać nowe okazy.
Zobacz także: Jak pielęgnować narcyzy (Narcissus L.)?
Pielęgnacja
Zbyt intensywne światło może powodować plamy na liściach. Zamiokulkas najlepiej rozwija się w temperaturze 22–26 stopni C w okresie letnim oraz 16–18 stopni C w okresie zimowym.
Jeśli na ogonkach liściowych pojawią się wodniste plamy i liść stopniowo gnije, może być to objaw tzw. fytoftorozy. Jej rozwojowi sprzyja niska temperatura i zalanie podłoża. Przy niewielkim porażeniu chorobę można zwalczyć, opryskując roślinę preparatem ekologicznym Biosept 33 SL. Zamiokulkas jest jedynym gatunkiem z rodziny obrazkowatych, który możemy rozmnażać z sadzonek liściowych.