Odpowiednio wykończony komin, poza swoimi głównymi funkcjami, może również zdobić cały dom. Komin możemy wykończyć tak samo jak elewację lub wykorzystać do tego celu inne materiały. Materiał, którym pokryjemy komin musi być trwały i odporny zarówno na działanie czynników atmosferycznych, jak i wysokie temperatury.
Materiał do wykończenia ścian komina musi być niepalny i nietopliwy, ponieważ może dojść do iskrzenia przewodów kominowych lub nagrzania komina. Musi być także odporny na działanie deszczu, mrozu i słońca. Do wykończenia kominów dymowych, spalinowych (także z przewodami wentylacyjnymi) oraz wentylacyjnych można zastosować tynk, cegłę klinkierową lub okładzinę kamienną. Każdy system kominowy, a także użyte do jego budowy materiały powinny spełniać określone warunki techniczne.
Wykończenie komina tynkiem
Tynkować można wszystkie typy kominów. Jest to tani i łatwy sposób wykończenia, ale niezbyt trwały. Często ściany komina wykańcza się tynkiem cementowym. Jest on trwalszy i odporniejszy na wilgoć, niż tynk cementowo-wapienny. Warstwa zaprawy może mieć grubość 6–30 mm. Komin tynkuje się w taki sam sposób jak elewację. Najlepiej nałożyć warstwę podkładową i dopiero na nią nanieść wierzchnią warstwę, zacierając na gładko lub tworząc fakturę.
Zobacz także: Jak zbudować komin?
Aby poprawić wytrzymałość tynku, można go pomalować farbą elewacyjną, która stanowi zabezpieczenie przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi i jest zmywalna.
Tynki cienkowarstwowe są trwalsze niż tradycyjne. Stosuje się je wtedy, gdy komin ma być ocieplony lub wykończony tak jak ściany domu. Jeżeli komin ma być ocieplany styropianem, płyty należy przykleić na zaprawę klejową.
Zabezpieczenie klinkieru impregnatem hydrofobowym
Coraz częściej spotyka się kominy wykończone cegłą klinkierową. Jeżeli cały trzon komina jest zbudowany z klinkieru, można go pozostawić bez dodatkowego wykańczania, ale część wystającą ponad dach warto pokryć impregnatem hydrofobowym, który uniemożliwi wnikanie wody w mur i zabezpieczy przed brudem i szkodliwym działaniem środowiska. Należy pamiętać o tym, że do murowania komina powinno się użyć cegły pełnej.
Cegłą można też obłożyć komin wybudowany z innych materiałów. Szczególnie istotne jest odpowiednie wykonanie spoin. Powinny być bardzo szczelne, dlatego cegły należy układać profesjonalną zaprawą. Wysokość klinkierowej obmurówki – ze względu na jej duży ciężar – nie powinna przekraczać 3 m.
Zobacz także: Kto zlikwiduje usterkę w kominie?
Komin można również obłożyć płytkami klinkierowymi. Jest to dobry i szybki sposób na odnowienie starego otynkowanego komina. Płytki są cieńsze i lżejsze od cegieł, a wyglądają równie ładnie, dlatego są zalecane do wykańczania kominów wysokich zamiast cegieł.
Czym ozdobić komin?
Prawdziwą ozdobą dachu będzie komin wykończony kamieniami lub płytkami kamiennymi. Na rynku dostępne są różne rodzaje okładzin kamiennych – sztuczne i naturalne. Na kominy najczęściej stosuje się te z elementów prefabrykowanych. Płytki kamienne są dostępne w różnych wymiarach i kolorach. Do ich klejenia powinniśmy użyć specjalistycznej zaprawy o zwiększonej elastyczności. Zapewnia ona trwałe połączenie układu płytka + klej + podłoże, mimo występowania w nim odkształceń, wynikających z dobowych i rocznych wahań temperatur.
Fuga dobrej jakości
Nie każdej zaprawy do spoinowania można użyć na zewnątrz. W miejscu szczególnie narażonym na działanie szkodliwych czynników atmosferycznych należy zastosować fugę elastyczną najwyższej jakości, która charakteryzuje się przedłużoną trwałością koloru, odpornością na promieniowanie UV i w takim środowisku sprawdza się doskonale. Posiada ona podwyższone parametry użytkowe: wysoką odporność na ścieranie i zmniejszoną absorpcję wody. Jest zaprawą elastyczną i szybkowiążącą, o zaletach niespotykanych u powszechnie stosowanych zaprawa do spoinowania. Ponadto, charakteryzuje się odpornością na przebarwienia, wykwity, różnego rodzaju grzyby, glony oraz zabrudzenia. Stosujemy ją w spoinach o grubości od 1 do 25 mm, doskonale więc nadaje się do wypełniania spoin między płytkami o nieregularnych kształtach. Dzięki krótkiemu czasowi wiązania, czyszczenie okładziny można rozpocząć już po trzech godzinach od fugowania.
Źródło: materiały prasowe