Zasada działania
Kolektor może być konstrukcją płyty pokrytą warstwą niklu, czarnego chromu czyli związku o wysokim współczynniku pochłaniania promieniowania słonecznego i niskim współczynniku emisji promieniowania cieplnego. Przechwycona w ten sposób energia słoneczna jest zamieniana na ciepło i transportowana czynnikiem grzewczym przez system małych kanalików. Skuteczność pochłaniania zależy od absorbera. W wielu wypadkach to konstrukcja miedzi pokryta chromem, która charakteryzuje się skutecznością pochłaniania promieni słonecznych do 70%. W sytuacji innych konstrukcji, np. pokrycia tlenkami tytanu skuteczność może wzrosnąć do 90%. W wyniku wymiany ciepła następuje przekazanie energii z absorbera do czynnika grzewczego, oczywiście nie ulegającego zamarzaniu, który znajduje się w ruchu w kolektorze. Następnie ogrzany czynnik grzewczy transportowany jest do wymiennika cieplnego, gdzie ponownie następuje wymiana ciepła, tym razem ogrzewając wodę użytkową. W tej sytuacji następuje schłodzenie czynnika grzewczego i ponowne jego przetransportowanie do kolektora. Należy pamiętać, że ilość dostarczanej energii zależy od ilości energii słonecznej operującego słońca a nie temperatury otoczenia.
Polecamy: Energooszczędność a certyfikat energetyczny
Dwa rodzaje kolektorów
Płaskie: niepróżniowe, charakteryzują się klasycznym działaniem z przekazywaniem energii i próżniowe, różnią się od poprzednich tym że występuje wokół absorbera próżnia umożliwiająca większą sprawność oraz brak powstawania pary.
Rurowe również o klasycznej konstrukcji ( dwie rurki współosiowe wewnątrz dużej rury) lub z parabolicznym zwierciadłem skupiającym energię, jak w soczewce, odznaczające się najwyższą sprawnością.
Czytaj także: Charakterystyka kominów