Dachy wykonane z łupka kamiennego znane są od ponad 2000 lat, najstarsze jakie przetrwały do naszych czasów liczą nawet ponad 300 lat. W związku z tym są uznawane za wyjątkowo trwałe i jednocześnie dekoracyjne. Sam kamień łupkowy wykorzystywany do budowy tego typu pokryć dachowych zawiera nawet 90 warstw na jeden milimetr grubości materiału, co oznacza, że gotowa blaszka o grubości standardowej około 5 mm zawiera nawet 450 warstw. Dodatkowym atutem łupka kamiennego jest jego połysk wynikający z długotrwałych procesów wietrzenia i odsłaniania łyszczyka – miki.
Pokrycie uniwersalne, prostokątne i o układzie plastra miodu
Zarówno pokrycie uniwersalne, jak i prostokątne, a także to o układzie plastra miodu są rozwiązaniami tanimi – biorąc pod uwagę klasę surowca – i dość łatwymi do wykonania. Za najtańsze uznaje się pokrycie uniwersalne, które tworzy się z prostokątnych kamieni o lekko zaokrąglonych narożach. Nie dość, że pozwala to na uzyskanie trzech różnych optyk dachu, to dodatkowo umożliwia pokrycie dachu o zorientowaniu prawym i lewym z wykorzystaniem tego samego kamienia. Pokrycie prostokątne to rozwiązanie klasyczne, stosowane w wielu europejskich krajach. Ze względu na różnorodność kształtów świetnie pasuje nawet do nowoczesnych budynków. Przy pokryciu prostokątnym możemy wybierać spośród kamieni o kształcie rybiej łuski, kamieni karpiówkowych – prostokątne i zaokrąglone całkowicie na stronie czołowej, kamieni ośmiokątnych – o narożach przyciętych pod kątem 45° a także kamieni ostrokątnych, francuskich – prostokąty skierowane do dołu, z podcięciem obustronnym o kącie 45°. Zaś kamienie o ściętych narożach dają możliwość uzyskania efektu tzw. plastra miodu.
Pokrycie staroniemieckie i łuskowe
Pokrycie staroniemieckie jest zdecydowanie trudniejsze do wykonania niż uniwersalne czy prostokątne. Typowe dla pokrycia staroniemieckiego są efektowne powiązania brzegów początkowych i końcowych, rzędów kalenicowych i okapowych, a także różne możliwości wykonania koszy dachowych. Charakterystyczne w pokryciu staroniemieckim jest zmniejszanie się kamieni w kolejnych rzędach od okapu do kalenicy. Pokrycie, które przypomina staroniemieckie to pokrycie łuskowe. Jednak tutaj kamienie są tej samej wielkości a ich podstawę stanowi romb.
Pokrycie dzikie
Najtrudniejszym pokryciem jest pokrycie dzikie ze względu na to, że bazuje na przypadku. Wykonuje się je z nieobrobionych kamieni łupkowych, często o różnorodnych brzegach i dowolnej wielkości. Takie pokrycie wymaga bardzo dużych umiejętności dekarskich, ale dzięki temu możemy wybierać spośród wszystkich zaprezentowanych wcześniej technik układu.
Zobacz także: Uszczelnianie dachów: bitumicznych, ceramicznych oraz blaszanych
Zobacz także: Budowa dachu – a właściwa termoizolacja pokrycia dachowego
Zobacz także: Właściwości akustyczne pokryć dachowych: dachówka betonowa, dachówka ceramiczna, blacha dachowa