Jakie materiały narażone są na zawilgocenia?
W czasie układania warstw pod względem wytrzymałościowym, termicznym należy również pamiętać o zróżnicowaniu materiałów pod kątem paroizolacyjności. Statystyki wskazują, że na największe zagrożenie z powodu zawilgocenie narażone są budynki zbudowane z materiałów termicznych wykorzystujące wełnę mineralną oraz elementów konstrukcyjnych wykonanych z materiałów o dużej nasiąkliwości, takich jak beton komórkowy.
Paroprzepuszczalność
Zawilgocenie jest związane z kondensacją pary wodnej na skutek interakcji takich czynników jak temperatura, wilgotność powietrza oraz ciśnienie. W odniesieniu do izolacji termicznej materiały budowlane takie jak: wełna mineralna, tynki zewnętrzne oraz farby powinny charakteryzować się dobrą paroprzepuszczalnością, która umożliwi odprowadzanie nadmiaru wilgoci na zewnątrz.
Taki stan rzeczy mogą skutecznie poprawić działania mające na celu użycie tynków wysokoprzepuszczalnych lub pustaki wentylacyjne.
Polecamy: Nakładanie tynku
Zastosowanie tych materiałów uniemożliwia wykraplanie się wody na skutek działania niskiej temperatury poniżej punktu rosy. Ogólna zasada jest taka, że należy dążyć do stosowania materiałów o dużym oporze dyfuzyjnym wewnątrz budynku a materiały porowate i charakteryzujące się wysoką ochroną termiczną na zewnątrz budynku. Prawidłowość wykonania przegrody można przewidzieć na etapie obliczeń. Obliczenia dotyczą określenia poziomu odporności przegrody na utratę ciepła oraz m.in. rozkład temperatury dający wgląd w przekrój ściany, w którym wystąpi wykraplanie wody.
Najlepiej, jeśli jest to miejsce izolacji, np.: styropianowej, gdyż w takiej warstwie nie ma wilgoci, która mogłaby się skroplić.
Reasumując przegroda powinna wyglądać następująco (licząc od strony zewnętrznej): ściana osłonowa, szczelina dylatacyjna(opcjonalnie), izolacja termiczna, ściana nośna, tynk cementowo-wapienny.
Czytaj także: Mostki termiczne