Co to jest recyrkulacja?
Recyrkulacja jest formą odzysku energii cieplnej, którą wkładamy do podgrzania/ochłodzenia powietrza poprzez zawrócenie jakiejś jej części z wyrzutu powietrza z powrotem na nawiew. W zależności od ilości zawróconego w ten sposób powietrza, nie musimy ogrzewać wstępnie powietrza zewnętrznego. Proces ten odbywa się w komorze mieszania centrali wentylacyjnej. Tam powietrze zewnętrzne i powietrze zużyte (z instalacji wywiewnej) mieszają się w szczegółowo określonych proporcjach. Tak zmieszane powietrze np. w stosunku 2 jednostki świeżego powietrza, 3 jednostki zużytego, ma wyższe parametry od powietrza zewnętrznego, i wymagana jest niższa ilość energii do jego schłodzenia/podgrzania do parametrów żądanych. Proces recyrkulacji można określić procesem zawrócenia części powietrza z powrotem do instalacji. Ilość powietrza uzyskuje się poprzez odpowiednie ustawienie przepustnic na kanałach świeżego powietrza i kanale wyciągowym.
Zobacz także: Jaki rodzaj wentylacji wybrać?
Recyrkulacja – kiedy nie wolno jej stosować?
Podstawowym zadaniem instalacji wentylacyjnych jest dostarczenie minimalnej ilości świeżego powietrza dla procesów oddychania (przeciętnie 50 m3/h/osobę). Z założenia tego wychodzi minimalna ilość świeżego powietrza jaką należy doprowadzić do pomieszczenia. Tak więc stosowanie recyrkulacji w instalacjach policzonych na dostarczenie tylko świeżego powietrza do oddychania jest niedozwolone. Dozwolone są oczywiście wtedy inne rodzaje odzysku jak np. rekuperacja.
Kolejnym uwarunkowaniem ograniczającym możliwości stosowania recyrkulacji jest występowanie niechcianych zanieczyszczeń lub zapachów w powietrzu wywiewanym. W takim przypadku część zanieczyszczeń wracałaby do pomieszczenia i zwiększała swoje stężenie. Z tego powodu recyrkulacji nie wolno stosować w obiektach służby zdrowia, zakładach chemicznych, biologicznych i tym podobnych.
Zobacz także: Czy warto zainwestować w rekuperację?
Recyrkulacja – kiedy warto ją zastosować?
Zawrócenie powietrza warto stosować w obiektach wielko-kubaturowych gdzie nawiewany strumień powietrza jest większy od strumienia higienicznego na potrzeby oddychania. Kolejną instalacją mogą być instalacje ogrzewania i chłodzenia powietrznego pomieszczeń gdy nie występują tam żadne czynniki chemiczne ani biologiczne, a wytyczne jakości powietrza wewnętrznego są w normie.