Z wybudowaniem domu wiąże się nie tylko zaplanowanie kosztów, wybranie projektu, materiałów i ekipy budowlanej, ale też styczność z dokumentacją techniczną budynku czy poszczególnych materiałów. Zagadnienia dotyczące certyfikatów i wymogów technicznych często wydają nam się skomplikowane. Dlatego przybliżymy w przystępny sposób zagadnienia dotyczące specyfikacji technicznej materiałów i certyfikatów budowlanych.
Obecnie polskie prawo, w tej dziedzinie, jest dostosowane do wymogów Unii Europejskiej. Projekt nowelizacji ustawy o wyrobach budowlanych zwiększył uprawnienia organów nadzoru budowlanego. Ma to sprawić, że kontrola wyrobów budowlanych będzie skuteczniejsza. Umożliwi to wyeliminowanie z rynku materiałów, które nie spełniają wymogów jakości.
Po wejściu nowych przepisów, badania kontrolne wyrobów budowlanych będzie mógł wykonywać producent, importer i sprzedawca. Zaś inspektorzy nadzoru sprawdzą czy zadeklarowane przez producenta parametry i właściwości produktu odpowiadają rzeczywistości.
– Producenci materiałów budowlanych zawsze powinni dążyć do tego, aby produkowane materiały miały jak najlepszą jakość. Leży to nie tylko w interesie samego producenta, ale przede wszystkim klienta. – mówi Piotr Harassek, Junior Product Manager Xella Polska, producenta bloków SILKA i YTONG.
Od 1 stycznia 2009 wprowadzono obowiązek posiadania świadectw charakterystyki energetycznej budynku. Jest to dokument opisujący zachowanie budynku ze względu na zużycie energii. Podane są w nim również źródła energii w danym budynku oraz na co energia będzie zużywana. Użytkowanie energii obejmuje trzy obszary: ogrzewanie budynku i wentylację, podgrzewanie wody użytkowej (czyli uzyskiwanie wody ciepłej) oraz urządzenia pomocnicze (np. dodatkowy grzejnik czy lodówka). Na tej podstawie zostaje wyliczona ilość potrzebnej energii, tzw. energii użytkowej. Jeśli jej wartość jest niska, to znaczy, że konstrukcja budynku ma dobre parametry cieplnej.
Zobacz także: Na co zwracać uwagę przy wyborze gotowego projektu?
Do najważniejszych parametrów określanych w certyfikacie energetycznym należą wskaźniki zużycia energii końcowej i energii pierwotnej. Przy czym, energia końcowa to ta, która musi zostać dostarczona do budynku (za nią płacimy) i uwzględnia ona wartość energii użytkowej oraz sprawność instalacji technicznych w budynku. Zaś energia pierwotna przyjmowana jest jako miara efektywności energetycznej budynku, jest wyliczana dla każdego budynku, tak samo jak maksymalna wartość energii pierwotnej. Określa też ilość dwutlenku węgla emitowanego w wyniku eksploatacji budynku. Wskaźniki te pokazują, jak duże jest zużycie energii na metr kwadratowy użytkowej powierzchni budynku.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury, z dnia 6 listopada 2008 roku, określa, co powinno się znaleźć w certyfikacie energetycznym budynku. W ustawie Prawo Budowlane znajduje się zapis, że każdy budynek lub lokal mieszkalny podlegający sprzedaży lub wynajmowi musi taki certyfikat posiadać.
- Świadectwa energetyczne zostały przede wszystkim wprowadzone z myślą o zmniejszeniu zużycia energii w Unii Europejskiej. Sprzedawca budynku bądź lokalu powinien taki dokument przedstawić nabywcy. – mówi Piotr Harassek, Junior Product Manager Xella Polska, producenta bloczków SILKA i YTONG. – Świadectwo charakterystyki energetycznej budynków może również pokazać ewentualnym nabywcom propozycje zmniejszenia zużycia energii np. poprzez zastosowanie pomp ciepła – dodaje Piotr Harassek.
Zobacz także: Jak zbudować idealny dom w pięciu krokach?
– Świadectwa energetyczne są potrzebne, aby określić wspólny mianownik „energooszczędności” dla budynków i móc pozycjonować obiekty według klasy energetycznej. Stanowią również argument do zastosowania materiału, który poprawi parametry energetyczne budynku – dodaje Cezary Makles, doradca techniczny Xella Polska, producenta bloczków SILKA i YTONG. – Do wyliczenia świadectwa energetycznego potrzebnych jest więcej bardzo precyzyjnych danych, więc bardzo duże znaczenie ma przebadanie materiałów. Szczególnie istotne są parametry dotyczące ciepła właściwego, czyli zdolności materiału do kumulacji (przechowywanie i oddawania) ciepła. – podkreśla Cezary Makles.