Z opisanego przykładu wynika, że konsumenci zawarli tzw. umowę deweloperską. Jest to umowa zobowiązująca, na mocy której właściciel gruntu ma wybudować dom oraz przenieś jego własność na stronę tej umowy lub osobę przez nią wskazaną. Jest ona jednak obwarowana pewnymi warunkami. Deweloper musi:
- być właścicielem gruntu,
- uzyskać pozwolenie na budowę,
- wynikające z tej umowy roszczenie o ustanowienie odrębnej własności lokalu i przeniesienia go na nabywcę musi być wpisane do księgi wieczystej.
Wynika z tego jasne, że konieczne jest zawarcie takiej umowy w formie aktu notarialnego. W przypadku naruszenia przez dewelopera warunków umowy, sąd może powierzyć jej wykonanie innemu wykonawcy na jego koszt.
W przedmiotowej sprawie mamy dodatkowo do czynienia z postępowaniem upadłościowym dewelopera. W ten sposób stroną tego stosunku prawnego staje się Syndyk Masy Upadłości. Konsumenci mają prawo w takiej sytuacji zgłosić do masy upadłościowej wydatki jakie ponieśli na zakup, ewentualnie wykończenie mieszkania. Ze względu na fakt, że nie sporządzony został wcześniej akt notarialny przenoszący własność nieruchomości na klientów, to nadal była ona własnością upadłego dewelopera.
Nie ma więc podstaw domagać się od syndyka przeniesienia własności mieszkania. Takie niepieniężne zobowiązania upadłego przedsiębiorcy automatycznie zmieniają się w zobowiązania pieniężne. Następuje to w dniu ogłoszenia upadłości. Nie ma prawnych możliwości zmuszenia syndyka do zawarcia umowy przenoszącej własność lokalu. Można co najwyżej próbować odzyskać wpłacone pieniądze i ponownie kupić, tym razem od syndyka, mieszkanie.
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., nr.80, poz.903 z późn. zm.);
- ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. nr 60, poz. 535 z późn. zm.).