Przez kwiaty storczyków możemy poprowadzić tylko jedną płaszczyznę symetrii. Listki (tzw. działki) okwiatu tworzą dwa okółki. Wśród listków okółka wewnętrznego można wyróżnić odmienny od pozostałych dolny, zwany warżką (z łac. labellum). Tworzy on „lądowisko” dla owadów zapylających kwiat.
Zobacz także: Storczyk Motylnik (Oncidium)
Oprócz kwiatów storczyki posiadają też pędy, liście i korzenie. Monopodialny typ wzrostu polega na tym, że storczyk przez całe swoje życie rośnie tylko poprzez przyrost jednego pędu. Inne storczyki natomiast posiadają sympodialny typ wzrostu – to znaczy każdy pęd zamiera po jednym, dwóch okresach wegetacji, a nowe pędy wyrastają z pąków bocznych u podstawy starych pędów. Dla hodowli amatorskiej praktyczne znaczenie ma fakt, że storczyki sympodialne możemy rozmnożyć przez podział, co jest znacznie łatwiejsze niż przy metodzie wysiewu i pozwala na szybsze otrzymanie roślin zdolnych do wydania kwiatów. Natomiast storczyki monopodialne możemy rozmnożyć tylko metodą wysiewu z nasion.
Zobacz także: Storczyk Falenopsis (Phalaenopsis)
Charakterystyczne dla wielu gatunków storczyków jest wykształcanie tzw. korzeni powietrznych. Cechę tę posiadają gatunki rosnące epifitycznie, narażone na intensywne opady deszczu, po których z kolei następuje faza przesychania korzeni. Korzenie powietrzne pokrywa specjalna, gąbczasta warstwa tzw. welamen, zbudowany z obumarłych komórek skórki. Ma on zdolność zatrzymywania wilgoci przez długi czas chroniąc w ten sposób roślinę przed wyschnięciem. W hodowli amatorskiej, gdzie zwykle rośliny uprawia się w doniczkach, może dochodzić do gnicia korzeni, które nie mają warunków do przeschnięcia. Ciągle wilgotny welamen jest siedliskiem bakterii i grzybów chorobotwórczych. Aby temu zapobiec musimy stworzyć warunki odpowiednie dla przeschnięcia korzeni.
Studio Florystyczne Green-Line