Żaluzje z tkaniny obecnie cieszą się największą popularnością. W zależności od sposobu szycia, które warunkuje układanie się tkaniny w charakterystyczny sposób, można rozróżnić żaluzje rzymskie, austriackie bądź londyńskie. Żaluzje rzymskie to takie, które podciągane są za pomocą pionowych taśm. Mogą mieć wszyte szprosy (listwy) w taśmie lub w tunelu, usztywniające tkaninę w poziomie. Szprosy znajdują się od siebie w odległości około 30cm. Gdy taka żaluzja jest opuszczona, tkanina sprawia wrażenie rozciągniętej na płasko. Żaluzja rzymska nie musi mieć szprosów, ale może posiadać tylko taśmy wszyte pionowo, dzięki czemu tkanina układa się w lekkie fale. Podczas podciągania żaluzji do góry, tkanina dzięki mechanizmowi zbierana jest w regularne poziome fałdy.
Zobacz także: Jaką wybrać tkaninę do żaluzji dekoracyjnych?
Żaluzja austriacka działa na podobnej zasadzie co żaluzja rzymska, natomiast jest inna ze względu na brak poziomych szprosów, za to posiada u góry wszytą taśmę stabilizującą, która w pionie kształtuje konkretną ilość efektownych fałd. Zarówno w przypadku żaluzji rzymskich jak i austriackich na jednej płaszczyźnie okna można umieścić dowolną ilość taśm pionowych w odstępach około 30 cm, natomiast w przypadku żaluzji londyńskiej , panuje zasada, że można zastosować jedynie dwa punkty podciągające tkaninę do góry, co również sprawia, że tkanina układa się w bardzo charakterystyczny sposób.
Żaluzje rzymskie, austriackie i londyńskie nie są jedynymi możliwościami dekoracji okien.
Tradycyjne żaluzje londyńskie w punktach podciągających tkaninę bywały udekorowane dwoma kokardami. Żaluzje zarówno rzymskie, londyńskie, jak i austriackie można wykonać z tkanin zaciemniających oraz przeziernych.
Zobacz także: Jaką wybrać tkaninę do dekoracji okna?
Do wykonania żaluzji rzymskich, austriackich oraz londyńskich, nie polecane są tkaniny kreszowane, ponieważ w swej naturze są to tkaniny, które pod własnym ciężarem zmieniają swoją szerokość i wysokość oraz tkaniny z dużymi oczkami, które szyje się „źle”.